شاهد غم          دوباره چشم آسمونه
كي شنيده   حديث بي كسي تو خونه
واي جوون رضا خيلي غريبه
به پشت در صداي خنده و       شادي و هلهله فراوونه
آه لباي تشنه ي جواد       جگر زهرا(س)رو ميسوزونه
بين موج غربت         يار و همدمي نداره
بي پناه و بي كس  سر رو خاك غم ميذاره
****
دوباره باز      نواي العطش بلنده
برا يه غم    آشنايي داره مي خنده
واي جوون رضا خيلي غريبه
كشته ي زهرا آشنا شده       شده شهيد مثه امام حسن(ع)
ولي ديگه كجا سر جواد(ع)         شده بريده از قفا ز تن
روي خاك غربت        خفته ماه عالمينه
لحظه هاي آخر       ياد روضه ي حسينه
**********
كبوترا     يه گوشه رو يه بام خونه
سه روزه كه    بالاشون مثه سايبونه
نه كه كسي كنار جسم اون            گريه نمي كنه به صبح و شام
مونده سه روز و سه شب اين بدن    بدونِ غسل و بي كفن رو بام
اي كبوتري كه      كاظمين، وفا گذاشتي
كاشكي كربلا هم      تيره و قبيله داشتي
********
شاعر: احسان جاودان
منبع : بی پلاک