آندم که ردشدی بی سکوت ازخیال من
کم کم رسید میوه افکارکال من
باران گرفت وشیشه اشکم شکست وریخت
برگونه های آینه تفسیرحال من
پروازده شکسته پری را بسوی نور
سوزانده معصیت به خدا هر2بال من
اوج کمال، خاک قدوم توبودن است
ماندن بدون عشق تو باشد زوال من
حالا که مرغ عاشقی ازسینه ام پرید
آورده مژده اشک که مولاتوراخرید
شعری ازحسین عباسی پور
- سه شنبه
- 14
- تیر
- 1390
- ساعت
- 9:11
- نوشته شده توسط
- نفس
ارسال دیدگاه