وقتی خدا از نور چشمانت جنان ساخت
پلکی زدی و بعد با عشقت جهان ساخت
بعد از وضو یک قطره از دستت چکیدو
دشتی پراز لاله به رنگ ارغوان ساخت
از پرتو نامت ستاره ، ماه ، خورشید
رنگین کمانی هم برای آسمان ساخت
هفت آسمان پای نمازت سجده می کرد
با این حساب هفت آسمان را بی کران ساخت
روزی ِ انسانها ، ملائک ، انبیاء را
باگردش دستاس ِ زیر دستتان ساخت
شأنت چنین بود که بی همتا بمانی
تنها برای تو امیر مؤمنان ساخت
تا پیش تو عرض ارادت کرده باشند
باید که محراب مصلا را کمان ساخت
اینها که چیزی نیست حق از روز اول
با رشته هاي چادرت پیغمبران ساخت
چشم بشر لایق نبود تا که ببیند
شاید برای این مزارت بی نشان ساخت

شاعر : مسعود یوسف پور