ما همه عبدِ تو یا جوادیم ، نشسته پشتِ باب المرادیم
سائلیِ درِ تو به خدا عزّته
بهشت ما نوکرا روضه و هیئته
بی تو بودن برا ما بد تر از ذلّته
ذکر تو بر لب زمزمه ، دلبر و دلدار همه ، اَدرکنا یبن فاطمه
یا مولا یا اِبن الرّضا 
******
شد آقا از غم دوباره بر پا ، بین حجره محشر کبری
شده همه دو سرا شیون زمزمه
به یاد تو شد خراب حال و روز همه
برای تو گریه کرد مادرت فاطمه
شنیدم ای شمسِ هُدی ، امّ الفضل از ظلم و جفا ، می خندید بر اشک شما
واویلا یا اِبن الرضا
******
 وای از دردِ بدونِ حَدِّت ، زنده شده باز روضه ی جَدِّت
ای که زدی دست و پا بین حجره آقا
بیا کنیم گریه بر سبطِ خیر النسا
که غرق خون بود تنش بی کفن به صحرا
گودال و تیغ و نیزه ها ، زینب و اشک بچّه ها ، آتیش و دود و خیمه ها
ثارالله مولا یا حسین