رخ تو شبیه، ابر بهاری
ارغوون رنگی و میخوای، بارون بباری
از فرط تشنگی دیگه، امون نداری
وای/ صدات گرفته/ آب و شیرت شده علی/ گریه و زاری
میشه تا وقتی/ عمو برگرده/ واسه دلخوشی مادر/ دووم بیاری
حالا تو بخواب         آره عسلم بخواب
تا از فرات عمو برات بیاره یه جرعه آب
وای وای وای گل پسر من
وای وای وای  بال و پر من

با ناله و گریه، از خواب پریدی
وقتی هل من معین بابا رو شنیدی
بند قنداقتو دیدم، ز هم دریدی
وای/ گل پسر من/ تازه داری دندون شیری در میاری
میخوای بری و/ برا تسلام/ لقب مادر شهید/ رو من بذاری
دل میگه برو            یه دلم میگه نرو
این نانجیبا میذارن رو دلم داغ تو رو
 وای وای وای گل پسر من
وای وای وای  بال و پر من

با لبای خشکت، رفتی تو میدون
جای خالیتو که دیدم، شدم پریشون
من دم خیمه نشستم، با چشم گریون
وای/ گفتم به بابات/ از تو میدون تو رو برام/ سیراب بیاره
چشام سیاه شد/ دیدم که داره/ تن بی جونتو زیر/ عبا می یاره
این دل شد کباب       برا همیشه بخواب
بعد تو آسمون خراب میشه رو سر رباب
وای وای وای  گل پسر من
وای وای وای  ای اصغر من

شاعر : مرتضی صیاد