کودکی باغی از ریاحین است
آسمانش ستاره آذین است
کودکی فصل خوب خاطره هاست
و پر از روزهای شیرین است
روزهایی شبیه یک رویا
مملو از خوابهای رنگین است
ولی انگار خاطرات شما
راوی زخم‌های دیرین است
توی تصویر چار سالگی ات
کودکی بغض کرده غمگین است
با سوالی که ذبح شش ماهه
راه و رسم کدام آیین است؟
یا سوالی شبیه اینکه چرا
عمه پیشانی‌اش پر از چین است
چه بگویم خودت که می‌دانی
روضه‌ی قتلگاه سنگین است
دستهایی که می‌رود بالا
دستهایی که رو به پایین است
- دوشنبه
- 6
- شهریور
- 1396
- ساعت
- 13:40
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
میلاد حسنی
ارسال دیدگاه