۹ ـ آشنايي با زبان و ادبيات فارسي
براي ادبيات فارسي علومي را شمرده‌اند و متوني را معرّفي كرده‌اندكه در بحث علوم ادبي لازم است مدّاح با لغت‌شناسي، بيان، بديع،معاني، انشاء، عروض، قافيه و تاريخ ادبي به اندازه‌ي ضرورت آشناشود و آشنايي كامل با گونه‌هاي مختلف اشعار آييني مانند (دوبيتي،رباعي، غزل، قصيده، مثنوي، قطعه، مسمّط، تركيب‌بند و ترجيع‌بند و...)داشته باشد تا بتواند در سطح قابل قبول و بالاتري مدح و مرثيه‌سرايي‌و تبليغ شعائر مذهبي و عقايد حقّه‌ي مذهبي انجام دهد.
۱۰ ـ آشنايي با تاريخ اهل‌بيت‌عليهم السّلام و مقاتل
اگر ذاكرين عزيز معلومات و اطلاعات در مقتل و عرفان‌اهل‌بيت‌عليهم السّلام داشته باشند ديگر اينگونه با مرثيه و شعر مذهبي‌نمي‌آميزند بلكه سراسر آموزش و حكمت در شعر و مرثيه مي‌آورندمتأسفانه خيلي از ذاكرين به دنبال موضوع، مضمون، سبك و آهنگ وتكّه‌هايي هستند كه مجالس را گرم كنند. اگر در تاريخ اهل‌بيت‌عليهم‌السّلام و مقتل مطالعه داشته باشيم تجلّي همه‌ي ارزش‌هاي اخلاقي رادر همه جاي مقتل مي‌بينيم، گذشت، ايثار، فداكاري در حماسه‌ي‌عاشورا موج مي‌زند. بر هر مدّاحي لازم است قبل از شروع مدّاحي يك‌دوره با تاريخ و مقاتل آشنا گردد و بداند كه تاريخ اهل‌بيت‌عليهم السّلام‌زوايا و پيام‌هاي گوناگوني دارد كه بايد شناسايي و ذكر شود.
۱۱ ـ آشنايي با عرفان اهل‌بيت‌عليهم السّلام
يكي از ستاره‌هاي علمي كه در آسمان فرهنگ اسلامي مي‌درخشد وهر روز نورافشاني آن بيش‌تر مي‌شود عرفان است.
والاترين طريق عرفان اهل‌بيت‌عليهم السّلام و رسيدن به اسرارعرفان آنان از راه معجزات قوليه‌ي آنان مثل ادعيه و گفتار آنان بايكديگر و صاحبان اسرار و اصحاب خاص است، زيرا معجزات قوليه‌ي‌آنان هميشه باقي و نامحدود بوده و مخصوص زمان و موقعيت خاص‌نيست.
اهميّت شناخت اهل‌بيت‌عليهم السّلام به قدري است كه انسان نسبت‌به آن اگر آگاهي كامل پيدا نكند كار به جايي مي‌رسد كه ناخواسته وندانسته راه آنها را از بين برده و يا از روي ناآگاهي آنها را خوار جلوه‌مي‌دهد.
پس ما مكلّفيم كه حجج خدا را بشناسيم كه اگر نشناسيم و بميريم‌به مرگ جاهليّت مرده‌ايم و بدا به حال ما، بايد از اينگونه عاقبت به خداپناه ببريم و از او استمداد بطلبيم زيرا اوج عرفان اهل‌بيت‌عليهم السّلام‌سير كردن در اسرار و معرفت آنان است كه در ادعيه، مناجات‌ها وگفتارهاي تعمّقي آنان اين معارف مشهود است.
۱۲ ـ آشنايي با جغرافياي مذهبي در مدّاحي
چون در مدّاحي با شعر مذهبي و تاريخ و مقاتل سروكار داريم‌بديهي است كه با عبارات يا اساس يا موقعيّت‌هايي مواجه مي‌شويم كه‌گوياي وقايع تاريخي و موضوعات مربوط به مدّاحي است، بر هرمدّاحي لازم است قبل از ورود در شعر و مدّاحي با اين معارف‌جغرافيايي آشنا شود تا با آگاهي بيش‌تر به زواياي تاريخي شعر يامطلبي را كه نقل و بيان مي‌كند مطلب را براي شنوندگان بازگو نمايد.
آشنايي با سرزمين ظهور اسلام و تشيّع و توابع آن و اماكن ونقاطي كه مربوط به وقايع تاريخ شخصيت‌هاي اسلامي و تشيّع است،لازمه‌ي كار يك مدّاح اهل‌بيت‌عليهم السّلام است.
۱۳ ـ آشنايي با فصاحت در مدّاحي
فصاحت در مدّاحي يعني اينكه مدّاح بايد شعر و گفتاري را به‌كاربرد كه روان و روشن باشد و از گفتن الفاظ پيچيده و نامأنوس‌اجتناب كند. چنانچه حضرت علي‌عليه‌السّلام فرمودند:
«بهترين كلام آن است كه گوشها را در شنيدن بي‌رغبت‌ننمايد و فهم را به تعب و مشقّت نياندازد.»
يكي از عوامل مؤثر فصاحت مدّاحي رعايت حدود و اعتدال است.يعني مدّاح نبايد آنقدر شتابزده و تندتند بخواند كه شنونده فرصت‌فهميدن نداشته باشد كه تأثير بگيرد و نبايد آنقدر با تأنّي مدّاحي كند كه‌شنونده خسته و دلسرد و بي‌ميل و رغبت شود.
- سه شنبه
- 13
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 12:23
- نوشته شده توسط
- سجاد
ارسال دیدگاه