سيد مرتضى سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده در حدود هشتاد سالگى در روز يكشنبه 25 ربيع الاول 436 ق. در شهر بغداد به جوار حق شتافت و به دست (ابوالحسين نجاشى) و با
كمك (محمد بن حسين جعفرى) و (سلار بن عبدالعزيز) و ديگر شاگردانش غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه اش واقع در محله كرخ به خاك سپرده شد و با مرگ او يكى از چهره هاى درخشان قرن چهارم و با مرگ او يكى از چهره هاى درخشان قرن چهارم در بغداد افول كرد. پس از مدتى پيكر مطهر او به كربلا منتقل شد و جوار جد بزرگوارش حضرت سيد الشهدا عليه السلام در كنار قبر برادرش سيد رضى در مقبره ابراهيم حجاب (نياى بزرگشان) دفن گرديد.
در كتاب (رجال بحرالعلوم) آمده است: به من خبر رسيد كه بعضى از فرمانروايان روم - فكر مى كنم سال 942 - قبر مرحوم سيد مرتضى را كندند و ديدند كه بدن او هنوز (بعد از پانصد سال و اندى) تازه است و زمين و خاك، آن را تغيير نداده و نقل شده كه آثار حنا نيز هنوز در دستها و موهاى صورتش وجود داشته است.
منبع
گلشن ابرار جلد ١ صفحه ٩٧
- پنج شنبه
- 26
- مهر
- 1397
- ساعت
- 18:2
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه