در ۲۳ ربیع الاول سال ۲۰۱ ه.ق حضرت فاطمه معصومه (س) در سفرشان به سوی خراسان، وارد قم شدند.

زمانی که کاروان حضرت به شهر ساوه رسیدند،
عده‌ای از مخالفان اهل بیت که از پشتیبانی مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه ایشان را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند. در این نبرد همه مردان کاروان به شهادت رسیدند و بنابر نقلی حضرت معصومه (س) را نیز مسموم کردند.‌
‌
این بانوی بزرگوار بر اثر مسمومیت یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه دادن راه به طرف خراسان میسر نبود، قصد رفتن به شهر قم کردند. بزرگان شهر قم وقتی از این خبر مسرت بخش مطلع شدند، به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالی که «موسی بن خزرج» بزرگ خاندان اشعری، زمام ناقه آن حضرت را به دوش می‌کشید و عده فراوانی از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلی که امروز «میدان میر» نامیده می‌شود، شتر آن حضرت در جلوی منزل «موسی بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.‌
‌
حضرت معصومه ۱۷ روز بعد در قم رحلت کردند.‌
‌
?بحار الانوار: ج۶۰ ص۲۱۹.‌