کعبه عمری منتظر مانده بیاید بوتراب
پاره کرده سینه را از شوق روی آفتاب
تا سه روزی میزبانش حضرت دادار بود
در میان خانه تنها دلبر و دلدار بود
روبه قبله میکنم چون رو به رویم مرتضاست
جای لبیک و نیایش گفت و گویم مرتضاست
او زلال بندگی در قاب توحید خداست
باب حاجت در دو عالم حضرت مشکل گشاست
ایت عظمای رب العالمین بر انبیاست
سربه سر آیینه ی ذات و صفات کبریاست
از نگاه مست او خالق بهشتش را سرشت
با علی فرقی ندارد کعبه باشی یا کِنشت
روز اول قبله حیدر بود و آدم سجده کرد
با علی خالق تمام بندگان را زنده کرد
در خفا منجی آدم تا محمد بوده است
ذات او مبسوس ذات حی سرمد بوده است
ترس محشر را ندارد شیعه تا دارد,ولی
در قیامت هم قیامت میکند ذکر علی
گفته ای هر کس بمیرد چشم او بیند تو را
زودتر ای مرگ سمت خانه ی مجنون بیا
- چهارشنبه
- 28
- آذر
- 1397
- ساعت
- 10:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سجاد احمدیان
ارسال دیدگاه