بار دگر عالمی غرق صفاشد
مشام جانها پر ازعطر ولا شد
وادی سینا شده شهر مدینه
جهان زنور رضا پر از ضیا شد
شهر پیمبر نشسته امشب به هاله نور
ببین بدست امام کاظم سلاله نور
نجمه زند بوسه بر روی نکویش
موسی جعفر کند خنده به رویش
عالم آل محمد ز ره آمد
خیل ملک از سما روان به کویش
طرب فزا شد دلم خدایا ز روی ماهش
نهاده ام سر زشوق و شادی به خاک راهش
به زلفت مهرت زروز اول شهااسیرم شها اسیرم
دل از ولایت به هر دو دنیا دمی نگیرم دمی نگیرم
چنان کبوتر نهاده ام سر برآستانت برآستانت
رضا بگویم رضا بجویم تاکه بمیرم تاکه بمیرم
اگر که خارم ولی بوی تو دارم
چشم عنایت من از سوی تو دارم
باغ و بهارم صبر و قرارم توئی رضاجان
به هر دو دنیا مونس و یارم توئی رضا جان
مهر وتولای تو به سینه من
به موج غمها توئی سفینه من
اگرچه دورم من از یثرب و بطحا
حریم توکعبه ومدینه من
توئی امیدم توئی مرادم توئی نگارم
اگر چه خارم هر آنجه دارم من از تو دارم
- پنج شنبه
- 30
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 6:5
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه