از بوستان فاطمه، عطر و شمیم داشت
با دوستان فاطمه، لطف عمیم داشت
خواندند اهل معرفت او را "نگین ری"
با آن که نام و شهرت "عبدالعظیم" داشت
از شهر بند رنج و غم، آزاد می شود
هر کس که پاس بندگی آن حریم داشت
این گلشن "حسن"، این عاشق "حسین"
با مهر و عشق و عاطفه عهدی قدیم داشت
گل واژه حدیث از آن لعل جان فزا
عطر بهار وحی و صفای نسیم داشت
از محضر سه حجت معصوم فیض برد
یعنی که ره به چشمه فوز عظیم داشت
مثل کبوتران حرم خانه "رضا"
روحی در آستان ولایت مقیم داشت
شاگرد پاک باخته مکتب "جواد"
دستی پر از کرامت و طبعی کریم داشت
از پرتو هدایت "هادی" اهل بیت
راهی به آستان خدای رحیم داشت
ایمان خویش را به امامش ارایه کرد
با آن که جان روشن و قلب سلیم داشت
با خاندان وحی پل ارتباط بود
با اهل بیت رابطهٔ مستقیم داشت
طور تجلی سه امام همام را
چون درک کرده بود، مقام کلیم داشت
شب تا به صبح شعر "شفق" را مرور کرد
مرغ سحر که زمزمه "یا کریم" داشت
شاعر:محمد جواد غفور زاده