تويي كه شير رسول خدايي اي حمزه
تو نيروي سپه مصطفايي اي حمزه
اگر چه سنبل اسلام ذوالفقار علي است
تو هم به تيغ خودت فخر مايي اي حمزه
كمان و تير تو پشت و پناه اسلام است
سپر به پيكر دين خدايي اي حمزه
به حفظ جان پيمبر هميشه كوشيدي
به پيروان ولا مقتدايي اي حمزه
ز پا نشست ابوجهل پاي هيبت تو
نداشت از غضب تو رهايي اي حمزه
تو شير گير شجاع حجاز پهناور
به جان اهل جهالت بلايي اي حمزه
چقدر ديدني است جذر و مد شمشيرت
گهي كه همقدم مرتضايي اي حمزه
نبي تو را به علي و ولايش ايمان داد
ز شيعه هاي نخست ولايي اي حمزه
ز صحنه هاي دفاع تو در نبرد احد
عيان بود كه تو شير خدايي اي حمزه
به غزوه اي كه پيمبر تنش شده مجروح
تو هم به خاك فتاده ز پايي اي حمزه
تو سيدالشهدايي به قتلگاه احد
به خون نشسته تو از نيزه هايي اي حمزه
دويد خواهر تو از پي جنازه ي تو
رسيد تا كه ببيند كجايي اي حمزه
هزار شكر صفيه نبود در غربت
هنوز بود برش آشنايي اي حمزه
دلا بسوز هماره به حال دخت علي
چو ديد گشته حسينش فدايي اي حمزه
رسيد پیش تن قطعه قطعه ی یارش
گريست بر سر آن كربلايي اي حمزه
 به ناله گفت كه : بي سرپرست شد زينب
به پا نمود عجب ني نوايي اي حمزه
 ميان آن همه لشكر چو بي كسش ديدند
شدند همدم او خنده هايی اي حمزه
 شاعر:رضا رسول زاده