یاعلی ادرکنی

مدد حضرت الله

خدایی نبود جز تو به ولله

مدد حضرت احمد...همان عاشق و نام تو محمد

مدد ساقی و حیدر...مدد شاه عرب کوی مروت...

مدد حیدرکرار که دستانه تو در دست نبوت

مدد مادر هستی...مدد فاطمه آن بوی گل یاس

مدد همسر حیدر مدد ام حسن مادر زینب مدد مادر عباس تویی چشمه ی احساس

مدد ای که همان شاه غریبی...حسن بر دله مادر تو طبیبی

وآن غربت عالم همگی ماله تو گشته...تو حبیبی

مدد شاه شهیدی و تو لیلا ... مدد خون خدا عاشق تو حضرت زهرا

مدد ای که قتیل العبراتی ... مدد ای که خدای صلواتی

مدد ای که صدای نغماتی...

مدد حضرت ساجد ...که از سجده ی تو گشته ملائک

چو گریان شده از سجده ی تو کل فنائک

مدد باقر علمان نوایی

مدد جوشش علم و حرم مست خدایی

مدد عالم شیعه...مدد آن که به من داد ودیعه...

مدد حضرت موسی مدد روح تو عیسی

مدد ای که پدر گشته ای از حضرت معصومه ی زهرا

مدد شاه خراسان...شفا بازی شبهای تو آسان...

و در پنجره فولاده تو من دیده ام آن حضرت لیلا

و خواهم ز تو من دیدن روی دل و دلدار کربلا

مدد ای که جوادی مدد ابن رضایی

مدد غیرت آن شاه خراسان...به پایت شده ام همچو غلامان...

مدد هادی و ساقی...مدد ای که شدی در دل من چون غم باقی

مدد حضرت لشگر...بدادند به تو ملقب عسگر

مدد ای که خدا داده بتو مهدی و صاحب

مدد ای همه ی کل زمان حضرت مهدی....بیا تا که دهم بر تو چو عهدی

فدای قدمت کل دو عالم ... ازین دوری تو گشته مشوش چو که حالم

محبم...گدایم ... غلامم...به درگاه تو من خانه خرابم...بیا من که به درگاه صفایم...

بده کرببلایم...که من مسته خدایم...