از حمد توست در فلک، اسماءِ احمدی
ای نقطه ی تلاقیِ دلهای ایزدی!
حبل المتینی و همه ی دست ها به توست1
تا دستِ رد به تفرقه ی دسته ها زدی
شرک است از جداییِ این جمع، دم زدن2
وقتی تو شمعِ محفلی  و نورِ بی حدی
وقتی پدر تویی , همه ی ما برادریم
سوی تو می دویم...که تنها تو مقصدی
بی اتحاد، جنسی از ایمان نمانده است3
بی این دو یار، تحفه ی بازار شد بدی
گاهی برای گفتن یک بیت لازم است4
شاهد بیاورم ز غزلهای  اوحدی
" حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا"5
شرب مدام شد صلوات محمدی
***
1- اشاره به 103 آل عمران:چنگ زدن به ریسمان الهی
2-اشاره به 31_32 روم: شرک در کنار تفرقه است
3-اشاره به141 نساء:عدم اتحاد مساوی است با عدم ایمان
4-تضمین از مصرعی از غزل جناب آقای ناصر فیض
5- تضمین از مصرعی از اوحدی مراغه ای:
حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا
یا پیش دل گذار کند جز تو کس مرا

شاعر : عارفه دهقانی