پیامبر اکرم (ص)

محمد مــظــهــر خــــلاق عــالم

محــمـــد اشــــــرف اولاد عـــــــــالــم

محمد رهـبـري كــز بـهر تعظيم

قــد گــردون بــود در پـيـــش او خـــم

محمد در مـكــنـــون الهي است

محمد بــــر رســـولان اســـت خـاتــم

محمد آنــكــه در قـــرآن مـكـرر

ســتــوده وصـــف او رب مـــكـــرم

محمد آنـكـه از مـيـــلاد او شــد

شـكـسـتـه كــاخ كـسـري دوده جــم

محمد آنـكـه شرك و بت پرستي

بـكنــد از بـيـخ و بـن با عزم محكم

محمد آنكه صيت خلق و خويش

طــنـيـن افـكـن شده تا عرش اعظم

محمد آنــكــه نــاخــوانـده كتابي

بــدانــايـان عــــالـــم شــــد مـقــدم

محمد آنــكــه تـكـبـيـر رسـايــش

بــســـاط كــفــر را پـيـچـ‍يده درهـم

محمد آنـكــه بــر تـرويـج اسلام

بــبـخـشـيـدش خديجه گنج و درهم

محمد آنـكــه يـزدان از طـفـيلش

نـمــوده خــلــقـــت هــسـتــي عالم

محمد آنـكـه بــا نـيــروي ايـمان

بــكـاخ روم و چـين افراشت پرچم

محمد گــوهـــر دريــاي هــستي

جــهــان از مـقـدمش گرديده خرم

محمد آنـكـه تا معراج حق رفت

تــكـلــم داشــت بــا خـــلاق عـالم

محمد آنكه حق با او سخن گفت

بـه لـحــن مـرتـضي،‌عدل مجسم

محمد آنـكـه در چــرخ چـهـــارم

ملازم شد به او عـيسي بن مريم

نـمـوده از پــي تـجـلـيـل و ديـدار

هـمـه بـــزم ضــيـافـت را فـراهم

براق او گـذشت از قاب قوسين

ز رفـتــن مـانــد جـبـرائـيـل آنـدم

توقف كـرد و از رفـتن فروماند

نــبودي چون ببزم دوست محرم

بــگـفـتـا گـر گـشـايـم بال پرواز

پــرم سـوزد فـتـم در ورطـه غـم

محمد زد قـدم جـائـي كـه از قدر

نــشـد واقف كسي جز رب اعلم

محمد آنكه در مدحش «حياتي»

شــكـر ريـزد ز گـفـتـارش دمادم

حـبـيـبا از ره احـسـان و اكـرام

بــسـوي او نـگـر از لـطـف يكدم