آمدم، آمدم به سوى تو باز
اى خداى كريم بنده نواز
پاى تا سر همه نيازم من
از كرم سايه بر سرم انداز
آبروى گداى خويش مريز
دستم آخر سوى تو است دراز
بسته اى راه نااميدى را
كرده اى چون كه باب رحمت باز
(چايچيان «حسان»)
- پنج شنبه
- 19
- آذر
- 1388
- ساعت
- 12:5
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
ارسال دیدگاه