از قــــــدرت لايـــزالـــــي يــــــزدانــــــي
گـرديــده قــلــوب شـيــعــيـان نوراني
از فــاطــمــه بـنــت اســـد شـــد ظــاهــر
در كـعــبــه وجـــود عـــلـي عـمراني
كــرده ســـت عــلــي بـبـزم جـانـان ماوا
يــزدان كــنــد از ولي خود مـهـماني
بـنـهـاده خــدا تــــاج ولايــــش بــر ســر
يعـنـي كــه بــه بـنــدگان ما سلطاني
هـر كـس كـه ز فـرمـان عـلي سرپيچيد
گــردد بـه جـهــيــم تـا ابــد زنـدانــي
بــا مـهــر عـلـي خـانــه دل كـــن آبــــاد
خـود را بــرهـان ز وحـشت ويراني
اي شــيـعـه ز جـان تـابع فرمانش باش
گر جنت و فردوس برين خواهـانـي
در روز جـــزا بــيـــم بـــــدل راه مـــــده
گـر رهـبـر خويش مرتضي مـيـداني
در مدح علي «حياتي» از صدق بكوش
گـر عـاشـق و شيداي شه مـردانـي
 مست تـولای تـو ام یـا علی (ع)
عاشق و شیدای تو ام یا علی (ع)
دیـده ی تو انس ندارد به خـواب     
 یک سحر ای ماه کرامت بتـاب
وسوســه ام  می کند آهنگ تو                
 سـاز دل انگیــز شبـاهنـگ تو
شهر فرو رفتــه به غفلت همـه                 
سلسله پیچیــده به ظلمت همه
بانـــوی مهتاب کشـــد انتظـار               
تا کـه بتابی تـو در ایـن شام تـار
سـایه بـه سـایه پی تــو می دوم    
 اسم تو  را بر لب خـود می بـرم
نام تـو درمــان همــه درد مـن       
زمزمـه ی گـرم شب سـرد مـن
         *********
یا علـــی ُیا علــی ُیـا علــی
می گذری از همـه دنیا علــی
می گذری در دل شب ها علی
می شکفی بر همه لب ها علی
چشم یتیمـی پُـر الماس شــد                   
سینه ی تو باغ گل یاس شــد
مست دو چشـم تـو دل آسمان         
مات نگـاه تـو همـه کهکشـان
پلک بزن تا که بجوشــد بهـار                   
باز پـُر از گل شـود این رهگذار
عطر تو از صورت گل می چکد        
دم به دم از عشق تو دم می زند
قبله ی شمس و قمری یا علـی       
جلوه ی صبح و سحری یا علـی
کلبـه ی تاریک مــرا در بـــزن     
گـاه بـه تنهایـی من سـر بــزن
ای همه خورشیـــد پناهم بده        
در بگشا بـر من و راهـم بــده
دست مـن و دامـن مولا علی
عشق تو با دل چه کند یا علی
می گذری از همه دنیــا علی
یا علـــی ُیا علــی ُیا علــی
          ********
بـاغ کرامت، نفس دست تــو
جان به لب آمده سرمست تـو
ای همـه ذرات، تو را مشتـری         
گم شده را ره به کجا می بری
گم شـده انسان به غبـار زمان        
کـرده فراموش تو را بی گمان
بی تو همه روز جهان ظلمت ست         
سهـم همـه آینـه ها حیرت ست
نبض جهان با نفست می زنــد         
تـار بـه تـار نگهت مــی تنــد
مهر تو در جان همــه عالم ست   
پیش تو دریا همه یک شبنم ست
کاش به شکرانه ی عشق شما            
پرتـویی از نــور بتابــد بـه ما
اصل حقیقت تـو و باقی همـه
آینــه گـردان  تـو و فـاطمـه
کـاش برویــد بـه دلم آفتـاب                  
روی تو بینم چو برآیم ز خواب
کولــی آواره ی دل یـا امیــر                  
کاش به زندان تو باشـد اسیـر
نــور نماز تو کجـا ، دل کجـا ؟                 
سوز و گداز تـو کجا، دل کجا ؟
کاش که تندر زده بود و تگرگ                 
کاش رها می شدم از خواب مرگ
کاش عدالتکده جان می گرفت        
کوچه ز دستان تو نان می گرفت
 کاش که این قوم خدا داشتند          
در شب افسانه تو را داشتنــد
ســوره ی زلزال نـدارد اثـــر                   
قوم  چه دارد ز قیامت خبـر ؟
روح حقیقت یله زیــر غبـــار                 
تیـغ دو دم را بتکان ذوالفقـار