ای مادر زنهای بهشتی
با مهر خودت گلم سرشتی
بر روی دلم نام خودت را
با خط طلا چنین نوشتی:
من فاطمه مادر بهشتم
خود را به دو دست خود سرشتم
در موقع خلقت دل خویش
بر روی دلم علی نوشتم
من فاطمه همسر علیم ع
من لاله ی پرپر علیم ع
همچون همه عشاق دو عالم
من فاطمه نوکر علیم ع
من نور دو چشمان محمد ص
هم دختر و هم جان محمد ص
من را تو چنین صدا بکن یار
مامان غلامان محمد ص
ای مادر ارباب دو عالم
ای معنی و ای روح محرم
ای مادر بین در و دیوار
ای معنی ابیات پر از غم
کن یک نظری من گدا را
گل، یک نظری به سنگ خارا
یک بار مرا پسر صدا کن
ای یار بنازم این صدا را
تو مادری از تبار عشقی
ای مادر من نگار عشقی
پروانه شمع تو شدم من
تو نقطه ی این مدار عشقی
یک بار دگر خدا خدا کن
یک بار دگر مرا صدا کن
چون مرغ تو دانه را سوا کن
با سوز دلت مرا دعا کن
از عشق خدا، خدا نمایی
خود قبله و خود قبله نمایی
جانم که نداشت قابل تو
در راه تو کی شوم فدای؟
تو لایق احترام هستی
تو لایق هر مقام هستی
من را تو نظر نمودی ای جان
والله چه با مرام هستی
الطاف نگاه تو بهاران
خندیدن تو سرود باران
انفاس تو چشمه های کوثر
شد کوثر تو می خماران
سروده جعفر ابوالفتحی