تقدیم به محضر مقدس زینب کبری(س) :

آسمان را ستاره باران کن

آمده آسمانی از خورشید

باز هم لطف حق تجلی یافت

آمده آیه هایی از توحید

می توان نذز این قدم هایش

دسته گل های یاس را پاشید

می شود خاک درگهش باشیم

می توان خاک پاش را بوسید

می توان جلوه های زهرا را

در صفات خدایی او دید

می توان عطر جنّت حق را

از قنوت نماز او بوئید

می توان وصف صبر او را هم

روی کاغذ شبیه کوه کشید

تا در این خانه خانمی شده بود

چشم همسایه ، سایه اش که ندید

او علمدار عصر عاشوراست

نرگس آسمانی زهراست

آسمان آسمان نگاهش نور

آمده آسمانی از رحمت

آمده اسوه ی رشادت ها

اسوه ی پاک دامنی ، عفّت

مظهر روشنایی و نور و

با حیا و حجاب و با عزّت

از کلامش چه می توان گفتن

چقَدَر با نفوذ و با قدرت

بسته دل بر حسین و بر حسن و

علوی خوی و فاطمی شوکت

در مدال الهی ثقلین

نام او هم ردیف با عترت

کم ندارد که دیگر او چیزی

از مقام الهی عصمت

گفته همچون حسین او ، هیهات

که دهد تن به خواری و ذلت

اوست رمز دعا برای فرج

رمز پایان دهنده ی غیبت