ما پیروان مکتب قرآن سرمدیم                         
خرم دل از عنایت اولاد احمدیم
ما دل نداده ایم به هر خار و خس ولی                    
دلدادگان قائم آل محمدیم
ای گمشدگان  دلیل خواهد آمد                        
بت های زمان خلیل خواهد آمد
از سامریان و فرعون چه باک                             
موسی و عصا و نیل خواهد آمد
جز درگه تو باب ندارم مهدی                      
از دوری تو خواب ندارم مهدی
تو نوکر بد چون من فراوان داری                  
من مثل تو ارباب ندارم مهدی
از دوری نو دلی پر از غم دارم                    
وز غصه تو هماره ماتم دارم
گر حق بدهد به من ملک وجود                
گویم که گل روی تو را کم دارم
ای گل که ولای تو در جان من است           
داغ غم دوری تو مهمان من است
یک لحظه بیا به جان زهرا سوگند             
جای قدمت به روی چشمان من است
مهدی که جدا کننده نیک و بد است              
دانای حقایق زازل تا ابد است
در محفل انبیا بود شمع امید                      
در گلشن اولیا گل سرسبد است