امام موسی کاظم علیه السلام

ای آفتـاب حُسن به زیبائیت سلام
وی آسمــان فضل به دانائیت سلام
در صبر شاخصی به شکیبائیـت سلام
تنها تو کاظمی که به تنهائیت سلام
هر گه غضب به قلب رئوف تو یافت دست
از آب عفــو آتش خشمت فرو نشست
ای صرف گشته عمر گران تو در نماز
دُرِّ خداست اشک روان تو در نماز
مطلوب ایزد است بیان تو در نمــاز
واجب بُود درود به جان تو در نماز
ای جلوه های لطف خدا دودمان تـو
این دوستی ست دوستی خاندان تو
تو عبد صالح و به کفت قدرت خــداست
هر ادعا ز قدرت و عزت، تو را سزاست
هارون چگونه صاحب این دعوی خطاست
کی ابر هر کجا که بباری ز ملک ماست
قدرت از آن توست کــه بر ابر پیــل وار
فرمان دهی و شیعـۀ خود را کنی سوار
ای نبض روزگار

• دوشنبه
• 27
• آبان
• 1392
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

ز موج اشک به چشمم، نگاه زندانی‌ست
درون سینه‌ام از غصّه، آه زندانی‌ست

نه فرصتی نه توانی که راز دل گویم
بیان راز دلم در نگاه زندانی‌ست

ستاره‌ها اگر از آسمان فرو ریزند
بُوَد روا که به زنجیر، ماه زندانی‌ست...

ز تیرگی، شب و روزش تفاوتی نکند
به محبسی که ولیِ اله زندانی‌ست

ز اشک دیده چراغی مگر بر افروزد
سپیده‌ای که به شام سیاه زندانی‌ست

خبر دهید به زهرا که یوسف دگرت
به جُرم اینکه ندارد گناه زندانی‌ست

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب ز سپهر دین حق ماه آمد
نورسته گلی به عزت و جاه آمد
از بیت حمیده و امام صادق
ای شیعه بخند، هادی راه آمد

امشب به جهان شمس حقایق آمد
هفتم گل دین امام لایق آمد
دربیت حمیده نو عروس زهرا
زیبا پسر امام صادق آمد

امشب به جهان ماه منور آمد
در گلشن دین گل معطر آمد
در شهر مدینه و ز بیت صادق
از لطف خدا موسی جعفر آمد

شهر یثرب گشته گلریزان حور
در جهان برپا شده جشن و سرور
آمده موسی بن جعفر، هر کجا
ازقدوم اوشده آذین نور

در باغ ولا لاله ی احمر آمد
ای اهل جهان جود مصور آمد
از دامن پاک مادری نیک سرشت
ای خسته دلان موسی جعفر آمد

ای همه عالم فدای روی تو
جنت هر شیعه باشد کوی تو
در شب میلادت ای نور خدا
دستهای

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روایت است که هارون به دجله کاخی ساخت
به وجد و عشرت و شادی خویش پرداخت
مغنیان خوش آواز و مطربان در آن
به گرد مسند او پایکوب و دست افشان
در آن سرور و شعف خواست شاعری خوش ذوق
که آورد همگان را ز شوق بر سر ذوق
بگفت تا که بیاید ابوعطا به حضور
به شعر ناب فزاید بر آن نشاط و سرور
ابوالعطا که بر شعر و شاعریش سرود
ز بی وفایی دنیا زبان به نظم گشود
ز مرگ و قبر و قیامت سرود اشعاری
که اشک دیده ی هارون به چهره شد جاری
چنان به محفل مستان به هوشیاری خواند
که شعر او تن هارون مست را لرزاند
زبان گشود به تحسین که ای بلند مقام
کلام نغز تو شعر و شعور بود و پیام
خلیفه را سخنان تو داد آگاهی
ز ما بگو صلۀ شعر خود چه می خ

• دوشنبه
• 6
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

خیز بر گلشن سزسبز ولا سر بزنیم
ساغر از چشمه ی جوشنده ی کوثر بزنیم

خیز تا آن که به پای دل غمدیده ی خویش
قدمی درحرم موسی جعفر بزنیم

شرط آزادگی آن است که با پیرویش
تیشه بر ریشه ی بیداد ستمگر بزنیم

به حضورش ز ره صدق سلامی ببریم
به هوای سرکویش ز وفا پر بزنیم

گرچه دوریم ز درگاه شریفش ،اما
خیز تا حلقه ای از اشک برآن در بزنیم

جای دارد به سرافرازی خود ناز کنیم
گر به خاک حرمش بوسه مکرر بزنیم

سزد ازماتم او در شب یلدایی غم
با دل غمزده بر سینه و برسربزنیم

به جگر گوشه ی او تسلیتی برگوئیم
ناله ها با پسرش از دل مضطر بزنیم

غم او چون غم زهراست سزد درغم او
حرفی از ماتم زهرای مطهر بزنیم

گر«وفایی» طلبی خی

• پنج شنبه
• 8
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 16:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هرگاه غمت به سینه با ناز آید
جان بر تن غمدیدۀ من باز آید

تا صحن و رواق کاظمینت با شوق
مرغ دل خسته ام به پرواز آید

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اي آفتـاب حُسن به زيبائيت سلام
وي آسمــان فضل به دانائيت سلام
در صبر شاخصي به شکيبائيـت سلام
تنها تو کاظمي که به تنهائيت سلام
هرگه غضب به قلب رئوف تو يافت دست
از آب عفــو آتش خشمت فرو نشست

اي صرف گشته عمر گران تو در نماز
دُرِّ خداست اشک روان تو در نماز
مطلوب ايزد است بيان تو در نمــاز
واجب بُود درود به جان تو در نماز
اي جلوه هاي لطف خدا دودمان تـو
اين دوستي است دوستي خاندان تو

تو عبد صالح و به کفت قدرت خــداست
هر ادعا ز قدرت و عزت تو را سزاست
هارون چگونه صاحب اين دعوي خطاست
کي ابر هر کجا که بباري ز ملک ماست
قدرت از آن توست کــه بر ابر پيــل وار
فرمان دهي و شيعـۀ خود را کني سوار

اي نبض روزگا

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:17
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نگاهت کار خود را کرد و بی ایمان مسلمان شد
تلاوت کردی و از برکت قران مسلمان شد

حصیرِ پاره ای زنجیرهای دور پایت را
درآغوشش گرفت و اینچنین آسان مسلمان شد

همان رقّاصهٔ کافر شنیدم سجده آورد و
از اعجازت زنی از خیل بدکاران مسلمان شد

تمام ابرها پای مناجات تو باریدند
که اشک از صورتت می ریخت و باران مسلمان شد

فدای خشم خاموشت! عبای صبر بر دوشت
بدی ها شد فراموشت! دلم حیران مسلمان شد

شنیدم بیقرارت بود و هارون برکنارش کرد
چه کردی با دلش آقا که زندانبان مسلمان شد

تداعی کرد٬ دستِ بسته ات داغِ اسارت را
در و دیوارِ زندان از غمی سوزان مسلمان شد!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:19
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

به حيرت مي كشاند صحبت از نامش سخن را هم
گرفتار خودش كرده است لطفش مثل من را هم

وضو كه جاي خود دارد براي بردن نامش
هزاران بار شستم با گلاب امشب دهن را هم

نشان از پنج تن دارد چه در حسن و چه در غربت
در آورده است اين آقا غمش اشك حسن را هم

براي آنكه تصويري بسازد ذهنت از روضه
اضافه كن به زنداني،سيه چال و زدن را هم

يهودي،تازيانه،ضربه ي سيلي،غل و زنجير
اضافه كن به اينها ناسزاي بد دهن را هم

براي جد خود اغلب چنين او روضه ميخواند
به غارت برده از جدم پليدي پيرهن را هم

غريب عطشان،غريب عريان،غريب بي كس و تنها
اضافه كن به القابش غريب بي كفن را هم

• سه شنبه
• 14
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرد زندان بان اسیر چشمهایت بوده است
با خبر از کم و کیف ماجرایت بوده است

باتو طی الارض کرد و از بلندی ها گذشت
هرکه روزی زیر باران دعایت بوده است

درغل و زنجیر هم نفرین نکردی هیچوقت
برلبت یک عمر لبخند رضایت بوده است

ازرضایت گفتم وباب الرضایت باز شد
هر چه ما داریم از باب الرضایت بوده است

هفت دریا،هفت وادی ،هفت خوان بندگی
پله ای از نردبان ربنایت بوده است

ای که درباب الحوائج بودنت تردید نیست
ای که در هفت آسمان هم رد پایت بوده است

سال ها در غربت زندان هارون الرشید
حلقه ها تسبیح و سجاده عبایت بوده است

اهل قم هستیم و دائم کاظمینی میشویم
در حرم یک عمر عطر آشنایت بوده است

شعر هامان را برای دخترت

• شنبه
• 10
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 17:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلت سوی خدا پرواز کرده
غم خود رابه او ابراز کرده

تویی تنها کسی که روزه اش را
به ضرب تازیانه باز کرده

• یکشنبه
• 11
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 14:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زندان تیره از نفسش روشنا شده
صد یاکریم گاه قنوتش رها شده

تا دیده کنج خلوت زندان، شکسته بال
در سجده آمده همه جانش دعا شده

از فتنه‌های سلسلۀ تیرگی تنش
هر بند، شرح واقعۀ نینوا شده

چون جامه‌ای فتاده به گودال قتلگاه
تصویری از حماسۀ کرببلا شده

هر گوشه صحن و تربت نوباوگان او
آیینه‌دار حرمت دین خدا شده

امروز کیمیای جهان سرزمین ماست
این خاک اگر طلا شده هم از رضا شده

معصومه، کوثری‌ست کز امواج حلم و علم
دریای خفته در دل ایران ما شده

دیدیم اینکه تا به ثریا توان رسید
هر دم به یُمن پنجره‌هایی که وا شده

موسای دیگری‌ست، کنون نیل دیگری‌ست
فرعون‌هاست غرقۀ دام بلا شده

من پابرهنه آمدم از خویشتن برون
ای ب

• دوشنبه
• 2
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آماج بلا شد دل او از هر سو
از ناله چو «نال» گشت و از مویه چو «مو»
می‌نالید از درد: «اغثنی یا رب!
یا جدّا! ما اُلقی الیک اشکو»

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای آفتاب حُسن به زیبایی‌ات سلام
وی آسمان فضل به دانایی‌ات سلام
در صبر شاخصی به شکیبایی‌ات سلام
تنها تو کاظمی که به تنهایی‌ات سلام

هرگه غضب به قلب رئوف تو یافت دست
از آب عفو آتش خشمت فرو نشست

ای صرف گشته عمر گران تو در نماز
دُرِّ خداست اشک روان تو در نماز
مطلوب ایزد است بیان تو در نماز
واجب بُود درود به جان تو در نماز

آن‌سان که نور عشق خدا در وجود توست
از صبح تا به ظهر، زمان سجود توست

تو عبد صالح و به کفَت قدرت خداست
هر ادعا ز قدرت و عزت تو را سزاست
هارون چگونه صاحب این دعوی خطاست
کی ابر هر کجا که بباری ز ملک ماست

قدرت از آن توست که بر ابر پیل‌وار
فرمان دهی و شیعۀ خود را کنی سوار...

ای کش

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

او که باران به دلِ ابر بهاران می داد...
به لبِ تشنه ی هر بادیه...باران می داد....

مثل گلهای بهاری که پُر از عطر خداست
نفسش،روح...به احوال پریشان می داد

خشم خاموشِ زبانش،به جهان درسِ حیا
صبر او حوصله بر موسیِ عمران می داد

روزه بود و همه روزه به دعا می پرداخت
دم به دم با نفسش بوسه به قرآن می داد

مثل خورشید که مهرش همه جا می تابد
با نگاهش به زن مفسده ایمان می داد

باوجــودِ ســتمِ وافـرِ زنــدانبانَش
وقتِ افطار به او هم رطب و نان می داد

ابرها از غم سنگین دلش می گفتند
اشک هایش به زمین صبر فراوان می داد

دلِ سجاده هم از غربت او می نالید
موجِ اشکش خبر از روضه یِ پنهان می داد

ولی افسوس که این ق

• شنبه
• 2
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

وجود آمده رشک بهشت، سرتاسر
به یمن مولد مسعود موسی جعفر

امام کلّ اعاظم، ولی حق کاظم
که کظم غیضش، یاد آورد ز پیغمبر

به جعفر بن محمّد عطا شده پسری
که بوده است به پیر خرد هماره پدر

هزار موسی عمران فدای آن موسی
که بود گوشهء حبسش ز طور نیکوتر

امام هفتم، کز هشت خلد و نُه افلاک
رسد نداش که ده عقل را تویی رهبر

خدیو هستی کز یک اشاره‌اش آید
قدر به جای قضا و قضا به جای قدر

چراغ دودۀ احمد که دیدهء دل را
فروغ اوست به هر صبح و شام روشنگر

به عزم طوف حریم مقدّسش دارند
هماره قافلۀ دل، به کاظمین سفر

چگونه وصف امامی کنم که در قرآن
خدای عزّ و جلّ آمدش ثنا گستر

شرف بس است همین خاک پاک ایران را
که زیر سایهء

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر کس که می خواهد ببیند لطف حیدر را
باید بگیرد دامنِ موسیَ ابنِ جعفر را

باب الحوائج شد که درمانده نَمانیم و...
باب الحوائج شد بگیرد دستِ نوکر را

از نسل شیرِ خیبر و زهرای مرضیّهَ ست
با دستِ بسته می کند تسخیر... خیبر را

از هر سرِ انگشت او جود و کرم جاریست
وقتی نَفَس می زد جهان می دید کوثر را

بابای سلطان خراسان است و معصومه
دنیا ببین این پادشاهِ ذرّه پرور را

بر روی دوشَش بیرقِ شیخ امامان است
استاد علم و رأفتِ شاه خراسان است

در هر کجای کشور ما رَدّی از پایش
شد افتخار ما غلامیِ پسرهایش

معصومه یِ او سفره داری می کند در قم
پهن است در مشهد به لطف حق ببین سایهَ ش

شیراز صحنِ احمد ابنِ موسِیِ کاظ

• شنبه
• 20
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:56
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بر درِ این خانه تا احساس ِ حاجت می رسد
پشتِ در از سمتِ دستانت عنایت می رسد

بابِ حاجاتِ جهان..بابُ الکرم..بابُ العطا
حضرت عقده گشا..از تو کرامت می رسد

هفتمین نوری که در قلبم منوّر گشته ای
در دلِ تاریکِ من .. خورشید ِ رحمت می رسد

کاظمین ِ باصفایت را تجسّم می کنم
بی امان در سینه ام شوقِ زیارت می رسد

سعی کردم ساءلی باشم فقیر و مضطرب
زان سبب از سوی تو پیوسته نعمت می رسد

حال و روزم‌ را خودت سامان بده با یک نگاه
ورنه این نوکر به عصیان و به زحمت می رسد

هرکه یا موسی ابن جعفر را بگوید مطمئن
حاجتش می گیرد و‌ اوجِ ولایت می رسد

روسیاهی را ببر بر محضرِ شاه ِ کرم
از امام عاشقی آخر شفاعت می رسد

• دوشنبه
• 26
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 21:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تمام حجم تنت زیر یک عبا مانده
به روی پهلوی تو چند جای پا مانده

نفس کشیده‌ای و بند آمده نَفَست
به سینه‌ات چقدَر استخوان، رها مانده

خدا کند تو دگر مثل فاطمه نشوی
خدای، رحم کند بر تنِ بجا مانده

به سجده می‌روی و مثل بید می‌لرزی
قیام کن که تسلّای ربّنا مانده

به‌فرض‌هم‌که‌خودت ازجهان،خلاص‌شوی
هنوز، غربتِ معصومه و رضا مانده

کمی اگر غُل و زنجیرها امان بدهد
صدا هنوز در این اشکِ بیصدا مانده

دوباره روضۀ جانسوز پنج تن داری
بخوان که روضۀ مکشوفِ کربلا مانده

بخوان که شمر، نشسته به سینه‌ای خسته
اگرچه سینه شکسته ولی صدا مانده

به التماسِ صدای حسین، یا زینب!
برو حرم که غم گوشواره‌ها مانده

• شنبه
• 2
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کاظم ست و عبدِ صالح ، مقتدایِ هفتمین
از تبارِ حیدر و اولادِ خَتمُ المُرسَلین

هفتمین هادیِ شیعه حبسْ در زندان بُود
سیزده سالست چشمِ دخترش گریان بُود

تحتِ تسخیرِ غل و زنجیر بوده این امام
کم کم آید بوی پروازش زِ دنیا بر مشام

روز ها را روزه دار و شامْ مشغولِ دعا
مرگْ یا آزادیش را او بخواهد از خدا

بعدِ مرگش بر تنش زنجیرِ کینه بسته بود
قلبِ معصومه از این غم خسته و بِشکسته بود
..

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من خاکِ آستانه ی موسی ابن جعفرم
در دل بُوَد بهانه ی موسی ابن جعفرم

از حیطه ی محبت اغیار خارجم
مخمورِ جامِ حضرت باب الحوائجم

هستم به ظِلّ رأفت و تحتِ پناهِ او
بستم دخیلِ اشک بر آن بارگاهِ او

جان با یکی اشاره به بغداد می رود
مرغ دلم هماره به بغداد می رود

از مرقدش شمیمِ بهشتم رسد به جان
خورشید خفته است در آن نیک آستان

هر کس که زائرِ حرم کاظمین شد
گویی به رتبه زائرِ قبرِ حسین شد

من خاکِ پای خادمِ درگاهِ حضرتم
زین رتبه ی عظیم در اوجِ سعادتم

کرسی و عرش و لوح و قلم پایبندِ او
جود و سَخا و لطف و کَرم مستمند او

از جودِ او به پادشهی میشود رسید
هرگز گدا نگشته ازین شاه نا امید

از لطفِ بی کرانه ی

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در خیالم دور تو میگردم و حض میکنم
این طوافِ دور تو به چه طوافی میشود

آن چنان مست طواف خال زیبای توام
با خودم گفتم دو صد دور اضافی میشود

هی طواف و هی طواف و هی طواف و هی طواف
خود بگو آیا طوافت حد کافی میشود

در طواف چشم تو آیا شود بینم دمی
زیر پاهایت برای من شکافی میشود

زلف پرپیچ و خمت شد قبله ام وقت نماز
وقت تعظیمم به سویت انعطافی میشود

پای درس چشم تو هر کس که آمد عاقبت
عاشق و دلداده ای چون شیخ کافی میشود

نطق حیدر داشتی کار نفس های تو بود
بشر جعفر توبه کرده بشر حافی میشود

کاظمینت یاد ایوان نجف را زنده کرد
از خدا و عشق تو قلب مرا آکنده کرد...

• دوشنبه
• 1
• دی
• 1399
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

تمام عزتم باب الحوائج
وقار و شوکتم باب الحوائج
به تو مدیونم ای بخشنده آقا
تو دادی نعمتم باب الحوائج
رسیدم تا مناجاتی نمایم
ببین پس صحبتم باب الحوائج
بدون تو یقین دارم که هرجا
فقط در ذلتم باب الحوائج

( بلندم کن زجا موسی ابن جعفر
نوایم هست، یا موسی‌ابن جعفر)

عجب حسی است در کاشانه‌ی تو
گدایت شد مقیم خانه‌ی تو
بکش دست نوازش بر سر من
شدم دیوانه‌ی دیوانه‌ی تو
الهی تا نفس در سینه باقی‌است
نگردم ذره‌ای بیگانه‌ی تو
مرا مستم کن ای ساقی عشاق
که مستی من از میخانه‌ی تو

(حبیب آشنا موسی بن جعفر
نوایم هست یا موسی‌بن جعفر)

تو هستی هفتمین دلبند زهرا
تو هستی هفتمین خورشید طاها
محبت میکنی بر شیعیانت
عنایت می‌کنی مانند مولا
کی‌اَم تا دم زنم از لطف‌هایت
کرامات تو باشد مثل دریا
گدا رانده نمی‌گردد از این در
نشستی در دلم بدجور آقا

(به درد من دوا موسی بن جعفر
نوایم هست یا موسی بن جعفر)

زتو دیدیم آقا دلبری‌ها
تو هستی نور چشم مادری‌ها
نداری وحشتی از خشم دشمن
تو هستی تکیه‌گاه حیدری‌ها
کلام تو بهم زد کاخ هارون
نگاهت فتح کرده خیبری‌ها
نمی‌فهمم مقامات تو را من
به پا کردی به قلبم محشری‌ها

(بده یک کربلا موسی بن جعفر
نوایم هست یا موسی بن جععر)

##محسن‌ راحت‌حق

• چهارشنبه
• 31
• فروردین
• 1401
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هر شاعری‌ست در تب تضمین چشم تو
از بس سرودنی‌ست مضامین چشم تو

چشم جهان به مقدمت ای عشق! روشن است
از اولین دقایق تکوین چشم تو

ما را اسیر صبح نگاه تو کرده است
آقا! کرشمه‌های نخستین چشم تو

از ابتدای خلقت عالم، از آن ازل
من شیعه‌ام به مذهب و آیین چشم تو

می‌شد چه خوب نور خدا را نگاه کرد
از پشت پلکت از پس پرچین چشم تو

امشب شکوه خلدبرین دیدنی شده
وقتی شده‌ست منظر و آیینه چشم تو

گل کرده بر لب غزلم باغی از رطب
امشب به لطف لهجۀ شیرین چشم تو

چشم تو آسمان سخا و کرامت است
آقا! خوشا به حال مساکین چشم تو

حالا دو خط دعا به لبم نقش بسته است
در انتظار لحظۀ آمین چشم تو:

«آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

• شنبه
• 20
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:59
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

ای بابِ حاجاتِ جهان موسی ابن جعفر
آئینه دارِ مهربان موسی ابن جعفر
هفتم امامِ شیعیان موسی ابن جعفر
قبله گهِ سینه زنان موسی ابن جعفر

(این قلب ها با نامِ تو خیلی عجین ست)
(از بسکه ذکرِ پاکت آقا دلنشین ست)

مورم که هم برگ و نوا از تو گرفتم
هم عشق را صاحب عطا از تو گرفتم
مجروحِ دردم که دوا از تو گرفتم
من حاجتم را بارها از تو گرفتم

(رمزِ تمامِ مشگلم بابُ الحوائج)
(بنما نظر که سائلم بابُ الحوائج)

با پلک خود حال و هوایم را عوض کن
دنیایِ پُر جرم و خطایم را عوض کن
من ذاکرم.. جنسِ صدایم را عوض کن
پُر از ریا هستم ردایم را عوض کن

(یا صاحبُ الانفاس.. احیاگر تو هستی)
(بی شبهه و شک ،حامیِ نوکر تو هستی)

ا

• سه شنبه
• 20
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عالم طفیل حضرت موسی بن جعفر است
مشهد سریر دولت موسی بن جعفر است

این جاده ازبهشت خدا می رسد زمین
ایران مسیر رحمت موسی بن جعفر است

درلوح سرنوشت سپیدم ، خدا نوشت :
این بنده زاده،قسمت موسی بن جعفر است

ایوان طلا ،حرم، قم و مشهد ، نماز صبح...
اینها تمام ، برکت موسی بن جعفر است

اصلا گره به کار من و تو اگر که نیست
از لطف و جود و همت موسی بن جعفر است

امشب برای صبح قیامت دعا بخوان
آنجا که غرق منت موسی بن جعفر است

آنجا که می شویم بهشتی، به این ندا:
این خانه زاده حضرت موسی بن جعفر است

• یکشنبه
• 3
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هفتمین جهت

نذر امام موسی کاظم(ع)

ای هفتمین جهت، جهت خارج از فنا

صدها جهت به سوی تو، جاری شد از بقا

خورشیدها به کوی تو حیران، چو آینه

آیینه ها طفیل تو از مشرب صفا

رونق فرونهاد نوای هزارها

هر جا قنوت دست تو بگرفت ربّنا

بگذشتی از حصار فلک، لیک مانده است

چشم کلیم، بر ید بیضا و اژدها

منشور صبر و طاقت تو، مهر بی حساب

مستور حلم غربت تو، فطرت وفا

بغداد و بصره، یا که مدینه، مراد نیست!

جایی نبوده تا نرود، شهرت شما؟!

توحید غنچه کرد میان لبان تو

آتش اگر نهاد به دل، زهر جان‌گزا

ماتم گرفت چشم فلک، هم‌قرین اشک

وقتی که زهره قامت خورشید کرد، تا

می سوزد از شرار غمت، چون کلیمِ دل

سینای غم کنار

• سه شنبه
• 20
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• استاد سیدعلی اصغرموسوی

زیر علم امام کاظم بودن
غرق کرم امام کاظم بودن
خوب ست ولی عجب صفایی دارد
یک شب حرم امام کاظم بودن
شاعر: سید مجتبی شجاع

• دوشنبه
• 4
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• feiz

در دل خاكم و امّيد نجاتي دارم
در دل اميد و به لبها صلواتي دارم
مرگ،همسايه ي ديوار به ديوار من است
منم آن زنده كه هر شب سكراتي دارم
هشت معصوم عيان شد زمصيبات تنم
از شهيدان خداوند صفاتي دارم
منم آن نخله ي در خاك كه بر خوردن آب
جاري از ديده ي خود نهر فراتي دارم
ساقم از كوتهي تخته به رسوايي رفت
ورنه بشكسته ستون فقراتي دارم
كفن آوردن اين قوم عذابي دگر است
اندر اين هفت كفن تازه نكاتي دارم
شاعر:محمد سهرابی

• سه شنبه
• 26
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

در اين زندان كه ره بسته است پرواز صدايم را
نمي بينم كسي را جز خودم را و خدايم را
سرم را مي گذارم روي زانوهاي لرزانم
يكايك مي شمارم غصه هاي زخمهايم را
پريشان حالم و از استخوانم درد مي ريزد
نمي جويم زدست هركس و ناكس دوايم را
اگر چه زخم تن دارم كبوديِ بدن دارم
ولي خرج عبادت مي نمايم لحظه هايم را
حضور دانه ي زنجير در راه گلوگاهم
دو چندان مي نمايد بغض سنگين دعايم را
نمي گويم چه كرده تازيانه با وجود من
ببين پُر كرده خون پيكرمن بوريايم را
اگر بنشسته مي خوانم نمازم را در اين زندان
غل زنجيرها كوبيده كرده ساقي پايم را
شاعر:علی اکبر لطیفیان

• سه شنبه
• 26
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:19
• نوشته شده توسط
• یحیی