پس از دوری من با تو، چرا آخر نمی آیی
بــــــده با یک نگاهت بر دل خونم تسلایی
همه عتتمر ادعا کردم غلام کوی تو هستم
چه گــردد ادعایم را کنی مولا تو امضایی
آگر آیی کشی دست نــــــــوازش بر سر مولا
بـــــــــه جان مــادرت دیگر ندارم من تمنائی
بیا ردم مـــــکن مهدی بده راهم تو یک لحظه
تو دانی غیر این خــــــــانه ندارم جا و مأوایی
دم بیمار و عصیان و شدم دور از ره طاعت
نمــــــــــــا بر درد بی درمان این بنده مداوایی
همه یــــاران من رفتند به کوی عشق تو خفتند
بیا دردم مـــــــــــــداوا کن امان از درد تنهایی
تمام عالم امکان همـــــــــــه ماتِ رُخت هستند
شود عالم فدای روی تــــــو بس که تو زیبایی
فدای اشک چشمانت، فــــــدای سجده های تو
بمیرم از برای تو، ز بس آقـــــــــــا تو تنهایی