بارفتنش تمامی غم ها به من رسید
درد فراق فاطمه یكجا به من رسید
اول قرار بود كه با هم سفر كنیم
رفتن به او رسید تمنا به من رسید
آخر نشد طبیب برایش بیاورم
حسرت زدرد اُم ابیها به من رسید
هر چند آستین به دهان ناله می زنند
اما صدای زینب كبری به من رسید
تقسیم كار خانه به نفع علی نبود
وای از دلم كه شستن زهرا به من رسید
از  بس غریب بودم و بی كس به وقت دفن
تسلیت از خدای تعالی به من رسید
وای جیگرم
دیدی چی اُمده به سرم، داغ تو رو كجا ببرم
حرف دلم رو با كی بگم ،داغ تو مونده رو جیگرم
یه كبوتر روی شونه ی كبوتر
یه كبوتر كه شده زخمی و بی پر
یكی تنهایی شده بلای جونش
می ره با هم سفرش از آشیونش
ماه و ستاره مات و مبهوته
اونی كه تنش روحه لاهوته
رو دوش علی بین تابوته
وای
وای جیگرم
دیدی چی اُمده به سرم، داغ تو رو كجا ببرم
حرف دلم رو با كی بگم ،داغ تو مونده رو جیگرم
غنچه های فاطمه دور باباشون
ساكت اما كاسه ی خونه چشاشون
نه دیگه مادری و نه آشنایی
كه بپوشه تنشون پیرهن سیاشون
صورت علی خسته و پیره
دیگه حسن از زندگی سیره
یه گوشه حسین داره می میره
وای
تو رفتی و شكست كمرم
حالا ازت خمیده ترم
هیچكی دیگه نمونده برام
داغ تو مونده رو جیگرم
وای جیگرم
دیدی چی اُمده به سرم، داغ تو رو كجا ببرم
حرف دلم رو با كی بگم ،داغ تو مونده رو جیگرم
بی قرارم واسه یاد مهربونی
بی قرار  یاد روزای جوونی
جانمازت همیشه می مونه اما
زینب جمع می كنه بستر خونی
بی تو خونمون مثل زندونه
چه غریبونه رفتی از خونه
جای گل یاس كنج گلدونه
وای
ببین شكسته بال و پرم
 آتیش به جون و جون به سرم
عطر تو مونده تو خونمون
داغ تو مونده رو جیگرم
وای جیگرم
دیدی چی اُمده به سرم، داغ تو رو كجا ببرم
حرف دلم رو با كی بگم ،داغ تو مونده رو جیگرم
شاعر:حاج محمود کریمی