ای عـــــــــــــــابد محــــــــــراب خون
ای عــــــــــــــلی جـــــــــانم، ای عـــــــــلی جـــانم
مســــــــــــجد ز خــــــــونت لاله گـــــون
ای عــــــــــــــلی جـــــــــانم، ای عـــــــــلی جـــانم
ای آفــــــــــتاب مــــــــــکه و مـــــــــدینه
دیـــــــــــن را بـــــــــــدریای فـــــــِتن سَفینه
وی داغ زهــــــرایت مـــــــدال ســـیـــنه
آنــــــهـــم مـــدالی لاله گـــــون، ای علی جانم
از مـــــشـــرق دلـــــــها طلوع کــــردی
ایــــــــــثـــار خــــاتـــم در رکــــــوع کـــردی
راهـــــی کـــــه حــــرم شـــروع کـــــردی
شد ختم در محراب خون، ای علی جانم، ای علی جانم
از خــــــون تـــــو محـــراب شستشو یافت
گــــــــــلزار دیــن زین چشمه رنگ و بو یافت
از سجــــــــده ات نــــــماز آبـــــرو یــافت
ای آبـــــرومند قــــرون، ای عــــلی جانم 2
ای اولــــــــین مظـــــــــلوم هـــر زمــــانه
آزادگــــــــــــــــی را بــــــهترین نـــــــــشانه
نـــــــــان یـــتـــیمان مـــــــی بری شبــــــانه
بــــا رأفتی از حد برون، ای علی جانم، ای علی جانم
ای پـــــرتـــو مهـــــرت چــــراغ هـــر دل
دیـــــــگر کـــــه جــــز تــــو ای امـــــــــام عـــادل
غـــــــــــــذای خــــود را مــــی دهد به قاتل
ای رحمتت از حد فزون ای علی جانم، ای علی جانم
شاعر:سید رضا موید
- پنج شنبه
- 17
- اسفند
- 1391
- ساعت
- 5:16
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه