حسین ای زینب‌ین جانی امان قارداش، دایان گئتمه
گئدیب آغلاتما زهرانی امان قارداش، دایان گئتمه

قضا سرپنجه‌سین آچمێش قده‌ر چنگالی آماده
کمینوندا دۇرۇب دوشمن، بۇ صحرای-ی-غم افزاده
مقدّر امره یوْخ چاره، اؤزۆم بیلله‌م بۇ دونیاده
و لاکین گئتمه بیر آنێ، امان قارداش دایان گئتمه

زمانه زینبی بۆکدۆ، اؤلۆنجه بیر سییَه رخته
چتین موقع‌دی رحم ائیله، بۇ بیر عدّه قارا بخته
اگه‌ر چاره‌پذیر اوْاسا گئدیب سالما ایشی سخته
سییه‌پوش ائتمه دونیانی، امان قارداش دایان گئتمه

باشۇندا بیلمیره‌م هرگیز بۇ نه شور-وْ-نه سودادۇر
گؤرۆرسن کربلاء دشتی سراسر دشت-ی-غوغادۇر
بۇ قوم-ی-بیحیا قارداش همان بی‌شرم اعدادۇر
اوْغۇلسۇز قوْیدۇ لئیلانی، امان قارداش دایان گئتمه

بلالی زینبم قارداش، بلاده‌ن منصبیم واردۇر
رموز-ی-درد-وْ-محنتله، بیر عُمده مکتبیم واردۇر
دالۇنجا گلمه‌ییمده‌ن بیل، اۆره‌کده مطلبیم واردۇر
ائشیت بۇ سوز-ی-افغانی، امان قارداش دایان گئتمه

قدم ساخلا، آنام اوْغلۇ، اگرچه اوْلماسا زحمت
بۇ آخر وقتی صحراده، ائده‌ک بیر مجلیس-ی-خلوت
باجێ قارداش باجۇن اؤلسۆن، حسینیم ائیلییه‌ک صحبت
وارێمدێر عرض-ی-پئنهانی، امان قارداش دایان گئتمه

گتیر بوسه ائدیم اوّل موباره‌ک اللـروندان من
اؤپۆم اوْندان سوْرا قارداش گَلوی-ی-اطهروندان من
اؤپه‌ن وقته سالێم یاده، اوْ تئشنه لب‌لروندان من
آنام زهرای-ی-نالانی، امان قارداش دایان گئتمه

مصیبت موجینه غرقم، زبس بۇ اشتیاقۇندان
اؤپه‌م هئچ بیلمیره‌م قارداش الوندان یا دوْداغۇندان
ایجازه وئر منه بوسه ائدیم بیرده آیاقۇندان
اوْ خاک-ی-پاک قۇربانی، امان قارداش دایان گئتمه

دگیل بیجا گؤزۆم یاشێن، فلک آلقانه دؤنده‌رسه
اوْ اشک-ی-چئشمیله دونیا، اؤزۆن توفانه دؤنده‌رسه
باجێ نئیلیر گؤره قارداش، اۆزۆن مئیدانه دؤنده‌رسه
همین دونیای-ی-ویرانی، امان قارداش دایان گئتمه

زبسکی محنت-ی-هئجرون من-ی-بی‌یاره چوْخ چوْخدۇر
آنام زهرایه آند اوْلسۇن،داخێ سینه‌مده یئر یوْخدۇر
گئده‌ن گلمه‌ز بۇ مئیدانه، گؤرۆره‌‌م نئیزه‌دیر اوْخدۇر
قوْشۇن دۇتمۇش بیابانی، امان قارداش دایان گئتمه