من پشیمانم از این نامه کجایی آقا ؟
کاش میشد بنویسم که نیایی آقا
میثم از عشق علی و منم از عشق شما
میکنم بر سر این دار صفایی آقا
سر شب بین سبو آب نبود، رویت بود
خنده ات گفت کز این عبد رضایی آقا
با سرت از سر نی بر سرمن مهمان شو
ا بدانند که دارم چه خدایی آقا
ولی حالا که تو راهی منای عشقی
ببر همراه خودت چند عبایی آقا
و اگر اهل و عیال همسفر قافله اند
گو که معجر ببرند یک دو سه تایی آقا