کاش این غم به دلِ هیچ مسلمــان نرسد
که ز غربت سخنش خوب به جانان نرسد
من نوشتم که بیا کـــوفه ولی فـــــــهمیدم
که مسلمــــانی اینان به مسلمـــــان نرسد
ز پذیرایی این قــوم همین جمله بس است
که ز مهمـــانیشان ذره به مهمـــان نرسد
یک شبه این همــه ي شــهر عوض میگردد
جز ستمـــکاریشان هیچ به خوبـــان نرسد
کـــــوفه را گـــــرمی بازار فـــراوان امـا
ازدحامی به صـــفِ نیـــــزه فروشان نرسد
هر چه توصیـف کنم باز از او پسـت ترند
عــــهد کــــوفی به وفـــاداری پیمان نرسد
به لب تشــــنه اگر وعـــده ی دریـــا بدهند
جرعـــه آبي به لب و حنجــر عطشـــان نرسد