چشم مرا اگر نه همه بال و پر کنی
با کاروانِ خویش کجا همسفر کنی ؟
دیگر کبوتران به حضورِ تو می رسند
قسمت شده است اینکه مرا نامه بر کنی
دارالاماره است و نگاهم به سوی او
آیا شود به نیزه به سویم نظر کنی ؟
آهنگران به نیزه و شمشیر سازی اند
ای وای اگر سفر به سَرای خطر کنی
اینجا به بام خانه فقط سنگ می برند
از کوچه های شهر مبادا گُذر کنی
امروز اگر نشد که کنار تو جان دهم
فردا فراز نیزه مرا همسفر کنی