حتی خدا در اول والفجر و مریمش
سوگند خورده است به ماه محرمش
شب های قدر محترم و با فضیلت اند
امّا نمی رسند به شب های ماتمش
امروز نه، غروب همان سال شصت و یک
ما را گره زدند به نخ های پرچمش
این دستمال گریه پر از نور می شود
وقتی به دست روضه خورشید می دمش
چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود
باید حواله داد به دست جهنمش
جانم فدای محتشم و خانواده اش
با این چه نوحه و چه عزا و چه ماتمش
علی اکبر لطیفیان
- دوشنبه
- 28
- اسفند
- 1391
- ساعت
- 8:36
- نوشته شده توسط
- یحیی
- شاعر:
-
علی اکبر لطیفیان
ارسال دیدگاه