شبیه رقص آتش در عبور باد می لرزید
درونش بغض خاموشی پرازفریادمی لرزید
نشان ازضربه شصتی بی مهاباداشت برصورت
که از افکار دستی با چنین ابعاد می لرزید
زمستانی ترین فصل نزولش بر زمین بود و
کنار آتش این آذر ترین مرداد می لرزید
حرم دور سرش در حال گردش بود وقتی که
به گردش زخمهای آهن و فولاد می لرزید
وخورشیدنگاهش روبه خاموشی شتابان بود
کنار هر قدم چون کور مادر زاد می لرزید
به تعداد تمام زخمهای پیکرش سوگند
برای پرزدن تا لحظه میعاد می لرزید