دیشب مه من، دلبر و دلدارِ که بودی
من فکر تو بودم، تو گرفتار که بودی
در خواب تو را دیدم و بیدار شدم لیک
ای دلبر گم گشته تو بیدار که بودی
در طشت طلا دیده ات آن سو نگران بود
 آرامِ دل من، پی دیدار که بودی
پیش نظرت گشت عدو مشتریِ من
 ای یوسف زهرا، تو خریدار که بودی
برگو به من از خواندن آن آیۀ قرآن
در نقشۀ بر هم زدن کار که بودی
ویرانه شده منزل ما خاک نشینان
 ای جان جهان گنج گهربار که بودی
پروانه صفت گرد سرت گردم و سوزم
 تا فاش شود شمع شب تار که بودی
زود از بر من رفتی و ناگفته بسی ماند
جز ما تو مگر محرم اسرار که بودی
شاعر:سید جواد مظلوم پور