در سماوات صحبت زهراست
حرف ها از نجابت زهراست
عرشْ تسبیح عشق در دستش
سخت مشغول مدحت زهراست
"هل اتی" با تمام آیاتش
سفره ای از کرامت زهراست
کلمات معطّرش از نور
عرشْ محو فصاحت زهراست
ما ز نهج البلاغه می فهمیم
که علی با بلاغت زهراست
آبْ مِهر محبتِ او شد
عرش یک تکّه خلعت زهراست
طعم لبخندهای پیغمبر
همه اش با ملاحت زهراست
ماه با آن جمال و زیبایی
محو رخسار و طلعت زهراست
ماه دور مدینه می چرخد
متوسل به حضرت زهراست
جبرئیلی نهان شده در او
شرق تا غرب هیبت زهراست
خلق عالم به خلقت احمد
خلقت او به خلقت زهراست
وَ پیمبر که اشرف الناس است
عاشق یک زیارت زهراست
او به دنبال ماه کامل بود
کار هر روزه رؤیت زهراست
زور بازوی حیدر از او بود
ذوالفقارش عنایت زهراست
ضربه های علی چو گل می کرد
همه اش از محبت زهراست
کوچه های مدینه می دیدند
که علی در حمایت زهراست
وَ علی با تمام اعجازش
متحیّر ز غیرت زهراست
فاطمه شد سپر برای علی
وَ شهادت اطاعت زهراست
در حقیقت امامت مولا
متبرّک به بیعت زهراست
شیعه در اعتکاف او بوده ست
شیعه در ظلّ ساحت زهراست
 شاعر:علی کفشگر