پيش من گريه نکن لاله ي پژمرده ي من
رخ مپوشان ز من اي يار کتک خورده ي من
اي دارو ندارم زهرا
بنشين به کنارم زهرا
گويا که خزان افتاده
در فصل بهارم زهرا
زهرا زهرا يا زهرا
خيز و از جاي و ببين گريه ي پنهاني من
چاره کن فاطمه جان بي سر و ساماني من
شرمنده ام از طفلانت ،
از ناله ي بي درمانت
مي ميرد علي زهرا جان ،
از زخم روي دستانت
زهرا زهرا يا زهرا
خيز و از جاي و ببين زينب دردانه ي تو
شد پرستار يتيمان تو در خانه ي تو
اي بود و نبودم زهرا ،
نام تو سرودم زهرا
در پيش علي افتادي ،
اي ياس کبودم زهرا
زهرا زهرا يا زهرا