بریدن دل از او، هرگز نباید
که گردون مثل او، هرگز نزاید
دعا کردم همین آدینه آقا
به حق حضرت زهرا بیاید
آقا جان امشب شب شهادت مادر شماست، امشب شما میتونی ما رو ببری مدینه عیادت مادر پهلو شکسته ات ،آقا جان بریم کنار مریضه ای که همه دور بسترش جمع شدن ،یه طرف امیر المومنین یه طرف حسنین و زینبین ،فاطمه داره برای اونها وصیت میکنه .اما بذارید روضه رو از اون جایی بخونم كه بچه ها اومدن دیدن مادرشون فاطمه از دنیا رفته ، اسما به حسن و حسین فرمود بروید نزد پدرتان علی و وفات مادرتان را به او خبر بدهید، حسنین از خانه بیرون آمدند در حالیکه فریاد میزدند« یا محمداه یا احمداه !الیومُ جُدّ دلنا موتُک اذ ماتت اُمِّنا » سپس حسنین وارد مسجد شدند، علی در مسجد بود آنها شهادت فاطمه را به او خبر دادند، علی از این خبر چنان دگرگون شد که بیحال افتاد، آب به صورتش پاشیدند، وقتی حالش خوب شد با ندای جانسوزی فرمود :«دختر محمد به چه کسی خودم را تسلی دهم تا زنده بودی مصیبتم را به تو تسلی میدادم اکنون بعد از تو چگونه آرام بگیرم »رنجها و فریادهای فاطمه/ترجمه كتاب بیت الاحزان/ص249
من بیقرار هستم و هستی قرار من
من همچنان خزانم و هستی بهار من
تنهاترین غریب دیار مدینه ام
بعد از خدا تویی همه دار و ندار من
من که گره گشای همه خلق عالمم
در حیرتم چگونه گره افتاده در کار من
هرگز به زیر غصه و غم، خم نمیشوم
حس میکنم همین که تو هستی کنار من
سوسو مزن چو شمع سحر در برابرم
ای چون ستاره در شب تاریک و تار من
من فاتح حنینم و سردار خیبرم
هرگز ندیده است کسی انکسار من
صبر مرا به رفتن خود امتحان مکن
بی تو رود زدست،همه اختیار من
 (عابدین كاظمی)