آسمانها هوس پر زدنش را دیدند                شمع ها شوق شب سوختنش را دیدند
چوب هایی که کبود از تن شعله بودند            گل سرخ چمن پیرهنش را دیدند
کوچه هایی که درآن راه فدک را            بغض نشکفته ی باغ حسنش را دیدند
ماه و خورشید که شهرت به صداقت              طعنه ی روز و شب مرد و زنش را دیدند
پهلوانان عرب پشت  قیامی پر شور             خطبه خطبه سخن خط شکنش را دیدند
وقت تشییع غریبانه چهار آینه دار          روی شانه تب تابوت تنش را دیدند
آه گلهای علی زودتر از خاک بقیع           دست آغوش گشای کفنش را دیدند