دوباره کوچه و عابر و باز هم در ،دیوار
گذاشت باز به پهلوی آسمان ،سر، دیوار
زنی که یکطرف ماجراست باید فهمید
که آمده است به یک جنگ نا برابر ،دیوار
وخشت خشت به جنگ توآمده بی بی جان
نگاه کن که چگونه کشیده خنجر، دیوار
بیا که حادثه تا پشت درب خانه رسیده است
و پیش دیده ی مولا گرفته سنگر، دیوار
و در محاصره افتاد زن،می بینم
که یکطرف در و آتش و سمت دیگر ،دیوار
چقدر کرببلا زود اتفاق افناده است
که مثل شمر نشسته است پیش مادر،دیوار
هزار سال گذشته است اگر چه از آن ایام
که بوی سوخته چادر می آید از هر ،دیوار
شاعر: نادر حسيني