• جمعه 2 آذر 03


غزل پیوسته شهادت حضرت زهرا(س)(دلداده دیده روی که بسته عجیب نیست؟! پرواز باپری که شکسته عجیب نیست؟)

2450

دلداده دیده روی که بسته  عجیب نیست؟!             پرواز باپری که شکسته عجیب نیست؟
هرروز در به روی علی باز می نمود...                       این اوج غربت مردی غریب  نیست؟!
او بود واین مدینه امانم بریده بود                       حالا که رفته طاقت وصبروشکیب نیست
روزیِّ یار و همدم صدِّیقه بعدازاین                       جزطعنه وکنایه ی اهل فریب نیست
یک لحظه هم که واشده چشمش کلام او          جزروضه های خنجروشیب الخضیب نیست
پهلوشکسته قلب علی را شکست و رفت
پشت وپناه من کمرم را شکست و رفت
امشب بساط نافله ام طور دیگراست                    اشکم برای شستن خونهای پیکر است
گفتم به کودکان که مبادا فغان کنید                             بازوی تو بهانه ی فریاد حیدر است
غسل شبانه ی بدن ازروی پیرُهن!!!                    این هم نشان عشق و تولّای کوثر است
حس می کنم تورُّم و سوراخ وزخم را....                   که ازغلاف ومیخ وهجوم ستمگراست
یاس لطیف زبر شده  این نشانه ی ِ .....                  طول زمان ماندن همسر به بستراست
این روضه های زنده ی تو می کشد مرا
خونابه از جنازه ی تو   می چکد چرا؟!
خواب خوش مدینه وغمخانه ی علی                      تابوت فاطمه َست روی شانه ی علی
یارب چه باشکوه به تشییع آمدند                            جمعی فرشته با غم پروانه ی علی
خاک بقیع ودست امین  یاس راگرفت                  همچون شقایقیُّ و...شد افسانه ی علی
رویش کبود وبوی تنش بوی خون و دود                 شد شرح شورِشعله به گلخانه ی علی
حالا چهل مزار وچهل بارصحنه ای                                تکراری ازعذاب غریبانه ی علی
داردسپیده می زند ای اهل اشک و آه
باقیِّ روضه با درو دیوارو میخ وچاه
ازاین به بعد حیدر وغمها واضطراب                             روباه وگورکَن صفتان فکرنبش آب
زنجیرصبرشیرخدا پاره می شود                                زردیِّ خشم وتندیِّ تیغ ابوتراب
خانه نشین ودیدن کنجی که کودکش                    با بغض خوددهد به سوال پدرجواب
آب وسفارشات وحسینی که نیمه شب                 ازشدَّت عجیب عطش می پرد زِخواب
ازفاطمیِّه  کرب وبلا می خوردرقم                        ازکوچه می رود به نوک نیزه آفتاب
ای بی قرارفاطمیِّه   ای قرارعشق
پایان بده به شام غم و انتظار عشق
آقابیا و پاسخ این کینه را بده                             داروی زخم کهنه ی این سینه رابده
سیلی به قلب شیعه ی تونیش میزند                        برگرد و پاسخ غم دیرینه را بده
آئینه طعنه زد که شده موی من سپید                     جمعه جواب طعنه ی آئینه را بده
شهر رسول وگم شدن تربت بتول؟!                       با تازیانه پاسخ این کینه رابده
دیشب دوچشم شیعه به دنبال صحن بود               صحنی بساز و حالت دوشینه رابده
تادرمیان روضه ی او روضه خوان شویم
مرهم برای سینه ی  صاحب زمان شویم

 

  • چهارشنبه
  • 28
  • فروردین
  • 1392
  • ساعت
  • 12:15
  • نوشته شده توسط
  • یحیی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران