ای کعبه سیه پوش غم مادرتان
عالم همه زنده از دم مادرتان
ماها که به این روضه مشرف شده ایم
بوده است فقط از کرم مادرتان
آقا تو کجا روضه گرفتی، مهدی؟
در کرببلا؟ یا حرم مادرتان ؟
امروز اگر آخر عمرم باشد
گریم ز غم عمر کم مادرتان
انگار ز پشت در بلند است هنوز
با هر لگد، ای محسنم مادرتان
ای منتقم پهلوی زهرا مهدی
برگرد، به قامت خم مادرتان
آنقدر نیامدی که دشمن سوزاند
در آتش کینه پرچم مادرتان
بگذار بسوزند که تا محشر هم
بالاست همیشه علم مادرتان