كشتى پهلو شكسته پشت در پهلو گرفت
ساحلش مسمار در شد موج از هر سو گرفت
خون چكان از سينه‏ اش دنبال حيدر مى ‏دويد
يك قدم برداشت اما دست بر پهلو گرفت
چون گرفتند از گل ريحانه احمد گلاب
ميخ در از قطره‏ هاى خون آن گل بو گرفت
بوى گل پيچيد در گلخانه ‏اى آتش زده
غنچه‏ اش بر يارى او، سجده‏ اى نيكو گرفت
انتقام مصطفى را دشمنش در كوچه‏ ها
با غلاف و سيلى اش از چهره و بازو گرفت
پرده دار عصمت حق آمده خانه ولى
آنچنان نيلى شده كز همسرش هم رو گرفت
آفتابى در دل شب در ميان خاك شد
قامت ساقى شكست و دست بر زانو گرفت
از وبلاگ شور حسین ع
شاعر:محمد علی شهاب