ای بی نشانه‏ ای که خدا را نشانه‏ ای
هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ‏ای
ای روح پر فتوح کمال و بلوغ و رشد
چون خون عشق در رگ هستی روانه‏ ای
با یاد روی خوب تو می‏ خندد آفتاب
بر خاک خسته رویش گل را بهانه ‏ای
ای ناتمام قصه شیرین زندگی
تفسیر سرخ زندگی جاودانه‏ ای
تصویر شاعرانه در خود گریستن
راز بلند سوختن عارفانه‏ ای
هیهات، خاک پای تو و بوسه ‏های ما؟!
تو آفتاب عشق بلند، آستانه‏ ای
در باور زمانه نگنجد خیال تو
آری حقیقتی بحقیقت فسانه‏ ای
زهرای پاک ای غم زیبای دلنشین
تو خواندنی‏ ترین غزل عاشقانه ‏ای
فاطمه راکعی