زن طمانینه ی طبیعت ماست
شو ر و شعر و شعورو فطرت ماست
عشق ،  از  ایـن  پـدیـده  گشت  پـدیـد
مـهـر  اول ، ازیـن بـهــانــه  دمـیـد
پشت آدم  ، هـمـیشـه حوا یی ست              
نقش ِ زن ، شـوکـت ِ شکوفـایی ست
 زن اگـر نـیـست  ، مـهـربـانـی نیست          
عـمـر ِ بـی عـشق ، زنـدگـانی نـیـسـت
زیـنـت زنـدگـی ، حـضـور ِ زن است         
روشنـای وجود   ،  نـور ِ زن اسـت
سـبــد ِ آفـتــاب  ،   دامــن  اوسـت                 
مهر  ،  گلخوشه ای  ز خرمن اوست
زن ، نـشـان ِ خـداست روی ِ زمـیـن           
یـا بـه تـعـبـیـری  ،  آبــروی زمـیـن
چـون کـه مـادر شود  ، بـهــار شود             
زنــدگی بـخـش  روزگــار  شـود
هـنـر ِ مـادری  ، بـهـیـن هـنـر است                
مادر از هرچه هست ، خوب تر است
هـر چـه فـرزنـد  ، با وقار تـر است              
سـایــه ی مـادر ،  آشکـار تــراست

ای زنـان  بــزرگ ایــن دوران                 
که عـزیــزیـد  مـثـل پـاره ی جـان
ایـن هـمـه فـوت و فـن مـبـارک بـاد                
بـر شمـا  ،  روز زن ، مـبـارک بـاد
ایـنـک امـروز ، روز  فـاطمـه است             
روز ِ گـیـتی فـروز  فـاطـمـه اسـت
زنـی  از انـتـهـای جـاده ی عشـق
ثـمــر ِ  پــاک اســتـفـاده ی عشـق
شـمـع سـوزان ِ خـانـه ی تـوحـیـد                
جـلــوه ی بـی کــرانــه ی تــوحـیـد
مـیــوه  ی  بــوسـتــان پـیـغـمـبـر                    
روح  قــرآن و جـان  پـیـغـمـبـر
 از تـبــار ِ   طــراوت  و پـاـکـی                   
خـاکـی  ،  امـا بـلـنــد  و افـلاکـی
اسـوه ی پـاک بـانـوان ِ جـهـان                
جـان ِ پـیـغـمـبـران و فـخـر زمـان
مـیـوه ی بـاغ  مـهـر و کـوثـر نـور             
شـعـر ِ بـی انـتـهـای دفـتـر ِ نـور
نـفـس قـدسـیـش نسـیـم صـبـا                    
جـان  کـروبـی اش ، شمیم ِ  وفا
در شگـفـت از نـمـاز ِ او یـزدان             
مـژده بـخـش شـفـاعـتـش قـرآن
آسمان مـانـده کـایـن زمـیـنی کـیست            
که به جز جان سرود خوانش نیست
روز و شب  ، ذکـر بـر زبـان دارد          
سخـنـش چـون دعـاست  ، جان دارد
مـثـل مـوسی  ، کـلـیم  راز خداست               
دلش آشفـتـه ی  نـمـاز خـداست
طـور در طـور در مـنـاجـات است               
مسـت از اشـتـیـاق مـیـقـات است
عـصـمـت ِ جـاری ِ زمان ،  زهراست              
مـهـر تـابـان بـی کـران ، زهراست
تــا ابــد یــاد  او  مـبــارک   بــاد                         
روز  مـیــلاد او  ،  مـبــارک باد
شاعر:محمد روحانی