بهشت اهل ولا را ثمر مبارک باد
طلوع عید بزرگ دگر مبارک باد
بر آسمان ولایت قمر مبارک باد
محمدابن‌علی را پسر مبارک باد

خـدای عـزّوجـلّ را ولـی تماشایـی است
به روی دست محمّد، علی تماشایی است

سلام باد به ابن‌الرضا و فرزندش
شفای روح مسیحا ز فیض لبخندش
ندیده چشم بشر جز ائمه مانندش
سزد که مدح بگوید فقط خداوندش
جمـال او همـه آیینـۀ امـام جواد
علی است این، پدر و مادرم فدایش باد
سخن‌وران جهان مست یک عبارت او
جحیم باغ چنان گردد از اشارت او
سر سران همه در حلقۀ اسارت او
دعای «جامعه» زیباترین زیارت او

زیارتی که سزد وحی سرمدش خوانند
شنـاسنامــۀ آل محمّــدش خـوانند

مهی که مهر هم از ماه عارضش خجل است
چو آفتاب به دل‌های پاک مشتعل است
گل محبت او زینت بهشت دل است
عدو هم از کرمش شرمگین و منفعل است

جهانیـان همه مرهون لطف او من هم
نه من گدای در او شدم که دشمن هم

الا حرم حرمِ سامرات را زائر
بهشت، زائر صحن و سرات را زائر
فرشتگان حرم باصفات را زائر
جواد ماه رخ دلربات را زائر

عجب نه گر به قفس شیر وحشی‌ات شد رام
مطیـع سلسلــۀ تـو اسـت گــردن ایـام

تو چارمین علی از عترت پیامبری
تو خود امام و امام جواد را پسری
تو بر امام رضا نیز پارۀ جگری
تو چون حسین چراغ هدایت بشری

ائمه هادی و تو خود به کنیه‌ هادیشان
بـه شـاه راه هـدایت شـدی منادیشان

اگر چه بر حرم حضرتت جسارت شد
حریم محترمت در جهان زیارت شد
نصیب شیعه در این امتحان بشارت شد
نصیب دشمن تو ذلت و حقارت شد

شکست شیعه محال است چون به حصنِ ولاست
همیشه پرچـم فتـح شما بـه دست خداست

تمام خلقت هستی بوَد برای شما
نهاده سر به زمین آسمان به پای شما
سعادت همه عالم بود ولای شما
بوَد «بکُم فَتَح‌الله» در ثنای شما

خدا برای شما خلق کرد عالم را
ز خـاک پـای شما آفرید آدم را

به غیر باب شما حق نیافریده دری
خداپرست نی‌ام گر زنم در دگری
نبود و نیست به جز بر درِ شما خبری
اگر کنید به کل جهانیان نظری

قسم به هر که گذارد قدم به راه شما
شونـد خلـق، ابـوذر بـه یک نگاه شما
مصیبت است اگر یک نظر به ما نکنید
مرا ز دامن پر مهرتان جدا نکنید
رهم دهید در این خانه و رها نکنید
مرا به دوری خود دور از خدا نکنید

من و جدا شدن از دامن شما هرگز
طریـق دوستـی دشمـن شما هرگز

حیاتِ بود و نبود از برای یک دمتان
خدای داده شرافت به کل عالمتان
خدا گواست که اوصاف ما بود کمتان
عطا کنید مضامین نو به میثمتان

که همچو «میثم» تمار مدحتان گوید
همیشـه در همـه احوال راهتان پوید

 شاعر: غلامرضا سازگار