غریب سامرا جانم فدایت بمیرم ای گل زهرا برایت
ز زهر فتنه ها جان داده ای تو که شهر سامرا شد کربلایت
تو روشنای دلهایی تمام هستی مایی گل پرپر زهرایی
فدای غصه و غمهای تو آقا
گرفت آتش ز سر تا پای تو آقا
آه...واویلاواویلاواویلا
******
دل سکّان جنت مایل تو تو مولا و کریمان سائل تو
به کوری دو چشم دشمنانت همه جانها بود نا قابل تو
تو نوری به چشم همه نماین هر دم زمزمه مدد ای گل فاطمه
شود حاصل ز لطفت نصر ما آقا
تویی جدّ امام عصر ما آقا
آه...واویلاواویلاواویلا
******
تو وبزم شراب و اهل عصیان ملائک از غم تو دیده گریان
به یاد شهر شام و ظلم عُدوان شده ذکر همه عالم حسین جان
سری از پیکر جدا بود میان طشت طلا بود دم زینب،واویلا بود
دل زینب،زداغ دلبر افسرده
حسین جان بر لبت چوب جفا خورده
آه...واویلاواویلاواویلا
**********
شاعر: امیر عباسی
منبع : حسینیه نوحه
- دوشنبه
- 23
- اردیبهشت
- 1392
- ساعت
- 3:50
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
ارسال دیدگاه