حجت کبریا امام جواد
 کعبـۀ انبیـا امام جواد
 قبلـۀ اولیـا امام جواد
 بابـی انـت یـا امام جواد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تـو ابالهــادی و اباالکــرمی
 تـو کلیـم‌الله مسیــح دمـی
 تو مقام و تو حجر، تو حرمی
 تـو مراد همـه، تـو باب مراد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تشنــۀ کوثــر ولای تـوام
 سرفرازم که خاک پای توام
 سائلـم؛ سائـل گدای تـوام
 دامنت را ز کف نخواهم داد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 نالـه و اشک و آه آوردم
 گرد عصیان ز راه آوردم
 به حـریمت پنـاه آوردم
 کـرمت را نمی‌بــرم از یــاد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تو ز عالـم گره‌گشایی تو
 تو امامی، تو رهنمایی تو
 تو عزیـز دل رضـایی تو
 که رضـا بر لب تو بوسه نهاد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 ای به دست تو باز، مشکل من
 یـاد رویـت چـراغ محفل من
 کاظمیـن تــو قبلــۀ دل من
 کعبۀ دل ز جـان سلامت باد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تو جوادی و سائلت عـالم
 کمترین سائل درت حاتم
 ای فدای کرامتت گـردم
 قدر من کم، عنایت تـو زیاد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تو جـواد و پـدر امــام رئـوف
 جود کرده به خاک پات وقوف
 لطفت افزون‌تر از حروف و الوف
 بلکـه وصفت فراتـر از اعداد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 حیف کز حق خود شدی محروم
 مثـل اجـداد طاهـرت مظلـوم
 کرد یارت ز زهر کین مسموم
 شـرر زهـر در دلــت افتــاد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تو که سرو ریاض دین بودی
 تو که خود باغبان دین بودی
 در امامان جوان‌تـرین بودی
 از چه شد یار مار و زهرت داد؟
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 تو که بر جسم دین روان بودی
 تو که توحیــد را نشـان بـودی
 به چه تقصیر تشنه جان دادی؟
 رفت آهـت بـر آسمان ز نهاد
 بابی انت یا امام جواد
 ****
 دل «میثم» هماره سوزد از این
 کـه نهادنـد ای ســلالۀ دیـن
 بـدنت را سـه روز روی زمیـن
 مثـل جـدت حسیـن از بیـداد
 بابی انت یا امام جواد
********
شاعر: حاج غلامرضا سازگار