خرد را يافتم گفتم علي كيست
بگفت آنكس كه وصفش حد كس نيست
علي حُسنيست درآئينه ي غيب
كه وصفش از لسان ما بود عيب
علي ويران نشين عرش پيماست
ازاين پايين ترازآن نيز بالاست
نه لوح ونه سپهرونه قلم بود
علي عبد خدا پيش از عدم بود
همه درهرزمان وصفش شنيدند
نميدانم ورا كي آفريدند
علي روشنگر پيش اززمانهاست
علي خورشيد آنسوي مكانهاست
علي سري نگو درذات معبود
علي عبدي كه پيش از بود هم بود
علي چشم خدا دست خدا بود
خدا داند كه كي بود وكجا بود
چه ميگويم ؟كه ميداند علي كيست
علي اعجوبه اي دركل هستي است
علي باآنكه از هر اوج بالاست
بهر كس بنگري گويد كه از ماست
علي ماهي كه درهردل درخشيد
به يك شب درچهل منزل درخشيد
علي هم حق بود هم محور حق
گواهي ميدهد پيغمبر حق
علي آه دل بشكسته دلهاست
علي فرياد از عصيان خجلهاست
علي شمعي كه عمري بي صدا سوخت
چراغ عدل درعالم برافروخت
شب معراج نشنيدي كه احمد
درآن خلوت سراي حي سرمد
بهر جانب كه چشم خويش بگشود
علي بود وعلي بود و علي بود
گهي بالا نشين بزم دادار
گهي ويرانه را شمع شب تار
سراپا اشك بود و خنده ميكرد
نشاط كودكي رازنده ميكرد
علي اي سرنامعلوم هستي
علي اي اولين مظلوم هستي
علي اي ناشناس آفرينش
علي اي انبيارا ازتو بينش
قلم لرزان زبان قاصر سخن پست
تهي دستم تهي دستم تهي دست
چه گويم تانريزد آبرويم
تو خود گو كيستي تا من بگويم
بشر با حُسن خالق چيستي تو ؟
خداراكيستي تو كيستي تو ؟
تو ابر فيضو مادشت كويريم
توفرياد رهايي مااسيريم
تو شاه هردوعالم ماگداييم
تو دست حق وما بي دست وپاييم
شجاعت تكيه بر تيغ توداده
جوانمردي به پايت ايستاده
ادب تعظيم برده بوذرت را
شرف بوسيده دست قنبرت را
بزرگي بنده ي كوچكترتوست
بلندي خاك مقداد درتوست
تو حقي وحقيقت رازعيمي
طريقت را صراط المستقيمي
تواز صبح ازل با حق نشستي
تو تا شام ابد هستي وهستي
تو ممدوح خدا درهل اتايي
تو مصداق نزول انمايي
تودراز قلعه ي خيبر گرفتي
تو جابردوش پيغمبر گرفتي