غزال چابک صحرای عشق زینب بود
یگانه گوهر دریای عشق زینب بود
کسی که روز ولادت به غنچۀ دهنش
نمود خنده به مولای عشق زینب بود
کسی که دوش به دوش برادرش نوشید
هزار جام ز صهبای عشق زینب بود
فهیمه ای که ز علم لَدُن مدال گرفت
عقیله، عالمه، دانای عشق زینب بود
سخنوری که به شیرینی بیان بچشاند
کمی ز مزۀ حلوای عشق زینب بود
ملیکه ای که به عمرش به عاشقان فهماند
أتم و أکمل معنای عشق زینب بود
کسی که رسم نمود از ازل به لوح دلش
هزار نقش ز سیمای عشق زینب بود
عفیفه ای که به رنج اسارتش سَر داد
هزار نغمه و آوای عشق زینب بود
زنی که قامت او شد کمان و در اثرش
خمید قامت رعنای عشق زینب بود
موحدی که از او داشت التماس دعا
یگانه مصدر و عنقای عشق زینب بود
کریمه ای که کسی چون «فقیر» را ز کرم
نمود مست تولای عشق زینب بود
شاعر:سید علی احمدی