هرکجا مرغ اسیری زغم آزاد کنید قفسش برده به باغی و دلش شاد کنید
مرد اگر کنج قفس ، طائر بشکسته پری یاد ازمردن زندانی بغداد کنید
چون به زندان به ملاقاتی محبوس روید از عزیز دل زهرا وعلی یاد کنید
تا دم مرگ ، مناجات و دعا کارش بود گوش بر زمزمه سید عبّاد کنید
پسرش نیست که تا گریه کند بر پدرش پس شما گریه برآن خسرو ناشاد کنید
نگذارید که معصومه خبر دار شود
رحم بر حال دختر ناشاد کنید
- دوشنبه
- 6
- خرداد
- 1392
- ساعت
- 12:36
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه