زمین محله ی اصحاب آسمان شده بود
زمان مبشّر جشن فرشتگان شده بود
در آن دمی كه تمام فضای غارِ حرا
پر از طنین صدای بخوان بخوان شده بود
مكان ز نقطه پایان راه غار حرا
مسیر سبز رسیدن به لا مكان شده بود
دلش ز نعمت خواندن دلی وسیع و بزرگ
به طول عرش و به پهنای كهكشان شده بود
نزول آیة ((اِقرَأ بِاِسمِ رَبِّكَ)) نیز
به سوی دشت وسیع دلش روان شده بود
به آدم و به خلیل و حكیم حق و مسیح
هر آن چه را كه خدا گفته بود، آن شده بود
برای دختركی بی‌گناه و زنده به گور
مجیب و منجی و محبوب و مهربان شده بود
چهل بهار پیاپی برای او گل سرخ
عروس حجله مرغ ترانه‌خوان شده بود
بلال بود و صدا بود و دشت مأذنه‌ها
محل رویش صدها گل اذان شده بود
شاعر:علی اکبر بهرامیان