ای بشر را رهبر آگاه أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
ای خدایت تا ابد همراه أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
ای خلایق را چراغ راه أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
یا محمّد یا رسول الله أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
آفتاب آفرینش چند در غار حرایی
مکّه نه، عالم سراسر چشم گشته تا بر آیی
ای سراج نور تا بی انتها روشنگری کن
ای دو عالم خاک پایت سر برآر و سروری کن
ای تمام عدل برخیز و عدالت گستری کن
ای از اوّل خاتم پیغمبران پیغمبری کن
پیشتر از انبیا بودی اگر چه آخر استی
تا خدا را حکم فرمایی است تو پیغمبر استی
انبیا نورند و تو خورشید تابانی محمّد
آن همه همچون کتابند و تو قرآنی محمّد
کس چه داند کیستی آغاز و پایانی محمّد
اوّلین و آخرین را جان و جانانی محمّد
ای تمام سرافرازان سر به زیر و سر فرازت
انبیا را ما فرستادیم از اوّل پیشبازت
حرف آخر را تو می گویی، تو، تو حسن ختامی
هم بشیری هم نذیری هم رسولی هم امامی
هم تو خیر المرسلین استی و هم خیر الانامی
تو کلیمیّ و کلیم الله را خیر الکلامی
ای درخشان تر زصد خورشید تابان کوکب تو
ای امیرالمؤمنین زانو زده در مکتب تو
سنگ کو و دُرّ و گوهر، مهر و ماه و موج و دریا
ابر و باران، رود و چشمه، باغ و بستان، دشت و صحرا
آب و خاک و باد و آتش، نور و ظلمت، زشت و زیبا
مرد و زن، پیر و جوان، عالّی و دانی، عبد و مولا
با تو گویند ای یگانه منجی عالم کجایی
یا محمّد یا محمّد یا محمّد کی میایی
جلوه کن ای آفتاب امشب زشام تار مکّه
با تو میگویند ذکر امشب در و دیوار مکّه
تا به کی چشم انتظارت چشم گوهر بار مکّه
خلق را بیدار کن ای رهبر بیدار مکّه
پاک کن ناپاک ها را، اهل کن نا اهل ها را
با کمان حمزه ات بشکن سر بوجهل ها را
ای چراغ انجمن ها جلوه در هر انجمن کن
خلعتی را کز ازل بخشنده معبودت به تن کن
بانگ وحدت زن خلایق را رها از ما و من کن
بت پرستان را موّحد، بت گران را بت شکن کن
تا ید واحد کنی خیل عجم را و عرب را
قطع کن با تیغ وحدت دست های بولهب را
ای جهان آفرینش صبح قرآن زد سپیده
نور اقرأ بسم ربّک در همه عالم دمیده
طایر تهلیل ها تا فوق هستی پر کشیده
با چراغ نور از غار حرا احمد رسیده
پیک وحی امشب دهد ما را نوید، الله اکبر
بانگ اِضرب مُرد، اقرأ بشنوید، الله اکبر
آفتابا بار دیگر از حرا جلوه گری کن
ماه مجلس شو دوباره اختران را مشتری کن
با چراغ نور، ره گم کرده گان را رهبری کن
با «اشدّاءُ عَلَی الکُفار» ما را یاوری کن
چند از بوجهل ها بیند بشر خیره سری را
خیز و کن آغاز اینک جنگ بدر دیگری را
باز جنگ خیبری باید سلحشوران دین را
باز باید ریخت در کام جهنّم مشرکین را
باز باید شست از خون ستم کاران زمین را
یا اباالزّهرا مسلّح کن امیرالمؤمنین را
با جسارت حرمت اسلام را بشکسته دشمن
بهر جنگ عترتت شمشیر از رو بسته دشمن
یابن زهرا مسلمین را اشگ در پیمانه تا کی
کعبه ی اسلام دست دشمن بیگانه تا کی
خانه تنها، خون روان از چشم صاحب خانه تا کی
قبر باب و مام و جدّ و عمّه ات ویرانه تا کی
شیعه بر عمق جگر هر روز داغی تازه دارد
آخر ای فرزند زهرا صبر هم اندازه دارد
جان به کف گیرید ای یاران که جانان خواهد آمد
وارث عترت پناه دین و قرآن خواهد آمد
عاقبت آن شهریار ملک امکان خواهد آمد
«خستگان هجر را ایّام درمان خواهد آمد»
غم مخور «میثم» امام داد گستر خواهد آمد
حیدری دیگر به عزم فتح خیبر خواهد آمد
---------------------------------------------------------------
غلامرضا سازگار